Küçük birer çocuk kaldık birbirimizde

Küçücük birer çocuk kaldık birbirmizde..
Birbirini tanımaya çalışan herhangi iki kişiydik sadece
Ordan burdan konuşup,
Havadan suda söz edecektik belkide..
Belki ben sana seni anlatırdım aklımın erip
Lügatımdaki sözcüklerin yettiği kadar
Belki de sen anlatırdın kendini
Bende dinlerdim sessizce..

Uysal bakışlarından mı başlamalıydım..
Gözlerindeki anlmadan mı..
Yoksa hepsini bir kenara atıp
Sevgiyi nasıl sahiplendiğini mi anlatsam.
Anlayacağın karar veremedim..
Seni nasıl anlatmaya başlayacağıma..

Bir sevda menekşesi gülüşün..
Düşün ki yeryüzünde belki de yok bir benzerin..
Anlatamıyorum anla beni..
Yüreğimde kalıyor acısı..
Yüreğimdeki bir beyaz kağıt sancısı..
Kelimeler ya boğazımda düğümleniyor..
Ya da aklım karmaşıklaşıyor..
Düşüncelerimde seni canlandırmak zor oluyor.

İçtenliğindir beni etkileyen..
Dürüstülüğün..
Samimyetin..
Sıcak kanlılığın..
Sözcüklerle anlatılmaz
Senin güzelliğin anladım..
Ve aslında lügata işlememiş böyle bir söz..
Veya kelimeler anlamsızlaşmış her seferinde..
Senin magrur başkışlarında..

Yusuf Sezgin Aybey