- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 567
Küçük insanlar

Dünya daha da büyüyor.
Ve ben, kendimden bile küçüğüm.
Nerde o eski olgunluğum.
Dirseklerimdeki yaralarla,
Ellerimdeki çamurlarla,
Koşarak,
Ağlaya ağlaya,
Anneme sarılmalarımda mı kaldı yoksa?
Evet, dünya büyüyor hergün,
Ben küçülüyorum.
Zaman daha da ivmelenerek kucaklıyor geleceği.
Ve vuruyor da sanki kafama kafama
Daha küçültüyor beni.
Daha küçültüyor bizi...
Bundandır bence duyarsızlığımız
Bundandır komşudaki yangına
Sadece camdan, şöyle bir bakmamız.
Parçalanan bedenleri kendi bedenlerimiz bilmememiz,
Yıkılan evleri kendi evimiz görmememiz,
Düşen bombaları oyun farzetmemiz.
Ve bundandır bence küçülmemiz.
Dünya büyüyor,
Savaşlarıyla, yokluklarıyla.
Acılarıyla büyüyor dünya.
Biz küçülmeye devam ettikçe,
Daha da büyüyecek "bu dünya"...
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Büyüyen Dünya değil Sevgili Genç Arkadaşım... Büyüyen sevgisizlik. Büyüyen Bencillik. Büyüyen kötülük. Kötü yüreklileri günbegün çoğaltan doyumsuzca, duymadan, duyumsamadan yaşanan zamanlar... Güzel yüreğiniz dilerim yaşanacak güzel, aydınlık ve muştulu zamanları yaşasın ve çarpsın sevinçle, yürek sesinizin mutluluktan gümbürtüsü duyulsun sevgiyi bilen yaşayabilen güzel yüreklerce... Yine de yitirmemeli iyiye ulaşabilme olasılığını... Şiire tutunmalı, türküye tutunmalı ve en önemlisi birbirine tutunmalı insanlar, birbirini asılıp çekelemeden... Sevgilerle...
kırıkkalp 18.08.2008 14:03- Cevap :
- Evet, maalesef bahsettiğiniz olumsuz duygularıyla büyüyen bir dünyayı yeğliyoruz galiba biz insanoğulları. Yorumunuz için teşekkürler... 18.08.2008 16:29