Kukla oldum

Okyanus oldum, dalga oldum, derinliklere saklanmış yıldız oldum. Mavi oldum, siyah oldum okyanusun güzelliğini anlamadan yaşayan kırmızı balık oldum. Bazen soğuk bazen sıcak bazen de gemilere eşlik eden yunus oldum… Güzel oldum, çirkin oldum, durup dinlenmeden her şeyi sindiren kocaman dişli pirana oldum.

Çam oldum, meşe oldum dallarında yuva yapmış kuş oldum. Bazen baykuş bazen tilki bazen de namlunun ucundaki ceylan oldum.... Sincap oldum, tavşan oldum, kıvrılıp duran yılan oldum. Yeşil oldum, gri oldum, renkten renge giren bukalemun oldum.

Saz oldum, söz oldum, dillerdeki türkü oldum. Ağıt yaktım, davul çaldım, töre düğününde gelin oldum… Karşı evin oğlu ile oynayan zeytin gözlü Ayşe oldum… Okula gitmek için ağlayan kız çocuğu oldum… 13’üme geldim de hayatından bezmiş bir anne oldum.

Kırlarda papatya, ağaçta erik, saksıda açelya oldum. El verdim, su verdim, tarla oldum da dile geldim. Gece oldum, gündüz oldum... Ay oldum, güneş oldum… Kuraklığı sevmedim su oldum… Hepsini koydum kenara en çok güneşin güzelliği ile yarışan, dile gelmiş tarlada sarı başak oldum…

Taş oldum, ağaç oldum, en çok evin önünden usulca akan su oldum.. Işık oldum, ayna oldum bazen de öfkeyle çıkan kıvılcım oldum. Gökyüzü oldum, bulut oldum, saçlarından süzülen yağmur oldum. Sakin oldum, sinirli oldum, ellerinin arasında azılı katil oldum.

Doğdum, bebek oldum… Büyüdüm, çocuk oldum… Gözleri parıldayan genç oldum… Okudum, kocaman bir adam oldum… Doktor oldum, öğretmen oldum, düşünmeye üşendim de kara düşüncelere esir olmuş koyun oldum.

Güzel kız oldum, yakışıklı erkek oldum… Hızlı atan yürek oldum, gülümsemeni izleyen bir çift göz oldum.. Sevgi oldum, sevgili oldum… Tek yürek oldum, parmağında yüzük oldum.. Sonunda durmadım, körkütük aşık oldum…

Yalnız oldum, eş oldum, sıcacık evimde güzel bir aile oldum… Göklerde dalgalanan al bayrak oldum, her parçasında toprak oldum, vatanını seven birey oldum…

Bunların hepsini silip insanlıktan çıkmış bir yaratık oldum.. Bencil oldum, kötü oldum, devletini dolandıran grup oldum… Bu ortamda benliğini yitirmiş, sapkın düşüncelere kapılmış, gözü dönmüş bir kukla oldum…

Ne çok şey olduk değil mi? Bazen iyi bazen kötü olduk..Birbirimizi öldürdük, sömürdük ve kan içine çekilmeye çalışılan, farklı dinlere, mezheplere tahammülü olmayan, şiddet yanlısını bir toplum olmayı tercih ettik... İnsan olmayı unutup, gözü kara insancıklar olduk.. Biz yönetmeyi değil öfkeyle yönetilmeyi seçen kuklalar olduk.


NOT : İnsan olmayı dolabının en arkasına saklayanlara...

Resim : www.deviantart.com