Kül bağlamakta yalan

Gün gelir o hoş seslerin yükseldiği bahçelerde mis gibi açmış çiçekler solar

Oysa yalanlar üzere kurulmuş evler, çamurlu yollar, bacasından çıkan duman rakı kokar…

Dost denilen şapkadan çıkan tavşan değil, bir palyaço, güldürür, ağlatır sonra asıl yazar… 

Sevgi denilen bi kıssa, masal olsa… yazıları temize çekenler   ne çok kendini aldatır insan.. 

Musalla taşı kalbin temiz olsun... En çok bıçak keskin yüzünde müdafi yapar   bir insan... 

Kıyı bucakta kafası kıyak,  gine muştu veren kül bağlamakta olan  zaman ...

Nil