Kül olsam

Sanmayın sabah olmaz,

Gecelerin ardındadır aradığım.

Mutlu dileklerim insanoğluna,

Taptığım o sevgili Rahim Tanrım.

*

Sormayın sema nasıl konuşur,

Gündüz ve gecelerin sahibi kimdir?

Ney’den gönül nasıl sarhoş olur,

Sevdiğim o sevgili Rahim Tanrım.

*

Sana bükük boynumuz ey sevgili,

O âlemine götür bizi de ne olur,

Göğe açık ellerimizi gör artık,

Taptığım sevgili Rahim Tanrım.

*

Rastladım ona günlerden Cuma,

Geldi kulaklarıma tatlı bir nida.

Bu bir dost sesiydi,

Bir yoldaş sesi.

*

Bana hadi dedi.

Gider misin benim sevdiklerime?

Yürüdük sessiz yan yana.

Geldik eski bir konağa.

*

Açıldı bir kapı inlercesine.

Çıkıyorduk eski merdivenlerden çiğnercesine.

Titredim, birden yıldırım çarpmışçasına.

Allah’ım bu ne manzaradır ki böyle?

*

Secdeye kapanmış insanlar orada.

Orada Allah’ı zikrederek ağlayanlar gördüm.

Aşk ile yananlar, hıçkıranlar gördüm.

Ney’in ulvi sesiyle dönenler gördüm.

*

Yarab ne kadar mutluydum o an.

Yok olmuştu birden içimdeki buhran.

Diz çöktüm, oturdum, şaşkın perişan.

Sonra da secdeye vardım o an.

*

Sardıkça sardı beni bu mekânın havası,

Öğle, ikindi, akşam, yatsı, namazı.

Kalkmasam hiç bu minder köşesinden,

Unutsam kendimi, yok olsam, ayrılsam etten kemikten.

*

Kül olup yansam,

Kavrulsam ben.

Yüce Tanrım alsa beni,

Ben, ben olsam birden.