Kullanma prospektüsü

Bir mektup yazdım sana
bugün.
Hayallerimiz kalemimiz,
sevgimiz
kalem traşımız,
umutlarımız
ise
parşömenlerimizdi,
aşkımızı
anlatabilmek
için
sev
gili
m.

Bende ki
gizli
sensiz/liklerin
hüznü bu.

Yoksun(luk)larının
acısı,
korkusu
bu
absürd-leş-me)
lerimin
sebebi.

A
n
lata
ma
dık
larım
ı
kelimelerle
çiziyorum sana.
Derinlerine
yapışıtırıyor,
duygularıma
kazıyorum.
İçerisinden
çekip
kurtarasın
diye.
Ben hep
bekliyorum
seni
imgelerimde,
kelimelerin
gizinde.

Mektup
denmezdi ki
buna,
bir hıçkırık,
bir içe kapanış
bu.
Erkeğin,
göz
yaşlarını
yüreğine
hançer gibi
saplamasıydı.

"Çocuğu olur da
sevinçle bağırır"

ya, bu da
özlemimi
yenmek için.
İç
i
s
y
a
n
ı
m
d
ı
sana
aslında...
Diyorum ya..
Mektubum
sana
olan
özlemim.
Yoksunluğunda ki
harabelerimin
tasvirleri.
Olmadığın
günlerimde,
restore
ettiğim imgelerm.
Beynimde
seni/beni
tek
rar
tek
rar
çiziyorum.
Gözlerimin ardında,
hayallerimin
dibinde

Kalanlarımızı
düzenliyor,
ve yeniden
tasarlıyorum.
Üzerlerini
göz
yaşlarım
ile
örtüyorum.
Su altında
parlaklığını,
canlılığını
yitirmesin
diye.
Sana
anlatmak istiyorum
ama
uygun
kelimelerin
dizaynını
nasıl
yapacağım
bilemiyorum.

Bana yardım et...

...yok mu
bunun
ilacı,
ilacımın
kullanma klavuzu
olan
senin,
nerede
"Kullanma
P
r
o
s
pek
t
ü
sün"

bil=miyor)um.

LiberterKedi