Kumbara bankam !..

Bir kumbaram vardı ! Bir bankanın verdiği..O bankayı çok severdim ..Hafta sonları çocuk oyunları olurdu.. Heyecanla izlerdim her seferinde..Bir oyuna on kez giderdim en az ..

Kumbaramın içini doldurmak benim için görev olmuştu..Kafamda tasarladığım bir ağırlık vardı..O ağırlığa erişmeliydi mutlaka..Bozuk para konduğu gibi kağıt para da konabiliyordu. Ama benim tercihim bozuktan yanaydı..Bozuk para bulamadım mı ? Sorun değil..Annemden kağıt para alıp bakkala gidip ıvır zıvır alıp bozduruyordum ..Şık şık elime geçen bozuk paralarım tık tık diye kumbaraya !..Dolmalı mutlaka !..Tabi ozamanlar içindeki "para" önemli değildi ki benim için..

Ay sonu geldiğin de de bankaya giderdik..Elimde sıkıca tuttuğum kumbaram ve ben ..

Bankacı abla özel anahtarıyla açardı.. İçindeki parayı özenle sayardı..Hesap defterine işlerdi..

Eve dönerken boş kumbaram ve ben !..Olsun ben yine dolduracağım !..

Sonra bir gün arkadaşlarımla oynarken sanırım olmam gereken mevziiden uzaklaşmışım..Koşa koşa geldiğimiz sokaktaki evler hiç de tanıdık gelmemişti bana..Saklambaç oynuyorduk..Ve ben saklandığım yerin çok iyi olduğu kanısındaydım ..Öyle ki saklandığım yerden hiç bir arkadaşımı göremiyordum..Önce mutlu oldum ama sonra havanın kararmasıyla birlikte korkmaya başladım..

Nereye gideceğimi bilemiyordum ..Ağlamaklı gözlerle caddeye kadar yürüdüm ..Arabalar uzun farlarını yakmış geliyorlardı hızla..Etrafımı incelemeye başladım..Tanıdık hiç bir ev, dükkan yoktu.. Elimi cebime attım..Telefon jetonum varmı diye.. Bu bana babaannemin her zamanki öğütüydü..Başıma bir şey gelirse hemen arayıp haber vermem için ! Evet şimdi kaybolmuştum ama jetonum yoktu !.Bir gün önce jetonumla masal servisini aradığımı hatırlayıp kızdım kendime !..Ne yapacağımı bilemez halde yürürken birden gözlerime inanamadım ..

İşte benim bankam !..Koşarak biraz da dikkatsizce itiraf ediyorum şimdi ; karşıya geçtim..Arkamdan çalan kornaları duyduğumda çok utanmıştım..Sonra bankamın önüne gelince rahatladım. Kapının önüne oturup beklemeye başladım..Ne kadar oturduğumu hatırlamıyorum şimdi..Sonra bir polis amca geldi bana neden oturduğumu sorunca durumu anlattım..Hadi seni evine götüreyim, adresini söyle dedi .." HAYIR" dedim en bilgiç halimle.." Burası benim ikinci adresim "..Benim bankamın reklamlarında hep böyle söyleniyordu çünkü !..

Sonrası malum ..Eve götürüldüm..Ben yine yaptığımın doğru olduğu inancıyla çok ama çok mutluydum !.. Rüyamda bankadaki ablam bana bir kumbara hediye ediyordu !..