Kurban olmaya geldim

Sigaramın külünü döker gibi,
Hayalini içime döktüm.
Çileler mi gönlümün dengi,
Sensin diye gölgemi öptüm.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

İnancımın kollarını sıvadım.
Seni hiç bir zaman kınamadım.
Yaşamayı seninle yaşadım.
Gönül yaramı umudumla sardım.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

Kendi kendime soruyorum,
Vesveselerimi yakmalıyım.
Yalnız sevdamı aklıma takmalıyım.
Senden ne gelirse kucaklamalıyım.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

Nasılsa bu günler geçecek.
Sancılarım köpük köpük eriyecek.
Felekte aramızdan göçecek.
Gün gelecek yokuşlarım düze inecek.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

Tabiy ki engeller çıkacak.
Mücadelem güller gibi açacak!
Eceli senin parmaklarınla sayacak.
Ruhumu teslim ederken canım yanmayacak.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

Bedenimi semada melekler yıkayacak.
Yeni bir hayat başlayacak.
O gün sevdamın bayramı olacak!
Mükafatlar tacı başıma takılacak.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

Ben sana canımı adayacağım.
Bu iksir ölümsüzlüktür canım.
İbadettir akan her kanım.
Şükürler olsun ne güzelmiş alın yazım.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

Bakışların bıçak gibi,
Akıt kanımı hadi.
Gözün doysun gani gani...
Hiç acı duymam bitir bu işi.
Ben kınalı bir koçum...
Sana kurban olmaya geldim!

Şiir:Gökhan Er
(Yoncalı-2001)