Kurbanlık kuzular!

Kurban bayramı yaklaşırken kurbanlıklar da satış yerlerine gelmeye başladı. Ama bundan önce, kurban bağışı kampanyaları başlamıştı.
Kurbanlıkların talibi çok... Bir çok kurum, vakıf, dernek şimdiden "Kurbanınızı bize verin" yarışına girdiler...

Oysa Kurban, sadece "et" meselesi değildir. Kurban kesmek, etiyle fakir fukaraya yardım etmekten öte, Allah adına bir tür "Merhamet sınavı" na girmektir. Boynunu kestiğin "can" la birlikte kesilmektir...

Bu bakımdan dini açıdan tavsiye edilen, Kurban kendisine vacip olmuş her insanın kurbanını bizzat kendinin kesmesidir. Ancak, bugün bu her zaman mümkün değildir. Çünkü bugünün insanı çoğu zaman, kurban kesmek konusunda acemidir.

Hal böyle olunca, Kurbanı uzman diyebileceğimiz insanlara kestirmek gerekiyor. Bu halde de, Kurban ibadetini yerine getiren insanın, hiç değilse kurbanlık kesilirken yanında bulunması, izlemesi ve böylece bu "merhamet sınavına" girmesi gerekir.

Oysa, parasını bir banka hesabına yatırarak "kestiğiniz" kurbanı görmüyorsunuz bile... Başınızdan savarcasına veriyor parayı kurtuluyorsunuz..

Elbette, böyle kesilmiş kurban da sahihdir. Ama, kelime anlamı "Allaha yaklaşma" olan "kurban" ın, bu yönü ihmal edilmiş oluyor.

Zenginseniz, kurban talebinde bulunan kurum, kuruluş ya da vakıflara bir kurban verin; ancak mutlaka bir tane de kendiniz, dostlarınız ve çevrenizdeki fakir fukara için kesin. Kestiğiniz bu kurbanın da, kesilme esnasında, mutlaka yanı başında bulunun...

Kurban kesmekle, "merhamet" çelişik gibi görülebilir... Ama aslında öyle değildir. Sizin için kesilen cana duyacağınız acıma hissi, aynı zamanda size bunu ikram eden Allah'a şükür ve bağlılık ifade eder. Can"ın ne kadar aziz olduğunu düşündürür.

Allah, diğer canlılıra insanlar için yarattı. İnsana böylece büyük lütufta bulundu. Bunun idrakinde olarak ama kurban kesiminde her türlü titizliği de göstererek ibadeti yerine getirmektir esas olan...

Bilgisizliğin, bilinçsizliğin ve alt yapı yetersizliğinin oluşturduğu, kanlı bıcaklı "kurban kesme" manzaraları yine televizyon ekranlarını dolduracak, buna şüphe yok... Biz, ibadetlerimizi, dini geleneklerimizi ciddiye almayan bir devlet yapılanmasıyla karşı karşıya olduğumuz için, yıllardır bu manzaraları izlemek zorunda kaldık.

Hatta bunu, batılıların Arenalarda boğaları kılıçlayarak öldürdükleri Matador sporlarını büyük bir beğeniyle izleyerek yaptık... Canlı hindileri, kendilerine hedef yapan Avrupai sporlarını zevkle izledik. Dahası insan kesmenin bin bir türlü yolunu gösteren Amerikan filmlerini paramızla sinemalarda izledik, izliyoruz...

Ama özünde bir "merhamet" ve "yardım" olan kendi inanç ve geleneğimizi nerdeyse "vahşet" olarak nitelemekten çekinmedik... Üstelik, eti ve derisi için birbirimizi yerken...

Bugün bir tanıdığım, bir dernek adına benden kurbanlık talep edince bu yazıyı kaleme almak ihtiyacı hissettim. Bunu yapabilir, rahatça tatilime çıkabilirim... Ancak, yukarda sözünü ettiğim "yakınlaşma" gerçekleşmez... Kaldı ki, benim keseceğim kurbanda, yakınımda bulunan muhtaçların hakkı vardır öncelikle... Ben bir dernek veya vakıfa kurban bağışı yaparsam, benim binamdaki kapıcı Aziz; üç çocuk babası, orda burda gündelik iş arayan fukara Hasan... Mağdur olmaz mı?

Daha da önemlisi, ben, kurban edeceğim "kuzu" ile yakınlaşmadan, onu kısa bir müddet de olsa sevip okşamadan kurban kestiğimin farkına varamam ki...

Niyetiniz et dağıtmaksa bunu yapın... Ama "kurban kesmek" et dağıtmaktan başka bir şeydir bunu da unutmayın!