Kürek çek! Kürek al!

Kürek çek! dedim mi çekeceksiniz, kürek bırak! dedim mi, bırakacaksınız; anlaştık?

Su ne kadar sakin. Böyle sakin sakin kürek mi çekeceğiz? Doğayı seyret, hatta içine gir, kendini gör ve bul ve bir daha asla bırakma! Su birazdan delirir. Bilir misin bu suyu? Bilirim, hatırladığım kadarıyla üç deli noktası var, hazırlıklı ol. Ben hep hazırım!

Kürek çek! Kürek çek! Daha hızlııı!...Kürek çek!...

Kürek çekmeyi bilmiyorsun gibi...Bu suya bu kürek yeter. Diğerleri küreklere asılıyor, sen yavaş yavaş....Suyu incitmeden çekiyorum küreği, küreği de düşünerek, daha yolumuz çok, su çok! Hoş bir durum değil ama, her an kendini suda bulabilirsin, içinde; yüzme bilir misin? Bilirim. İyi o zaman sorun yok.

Kürek bırak! Al küreği içeri! İçeri yat! Kal öyle, kal!

Bu delilik yakışıyor bu suyaaaa!...Konuşmak serbest, bağırmak, hatta çığlık atmak ya da korkudan tirtir titremek, aslında her şey serbest. Bu bir, daha iki var; devam mı? Devam!...Kısa sürmedi mi? Birazdan buz gibi göle girip cıbı cıbı yapacağız, bizim minik göle, mini mola, var mısınız? Varız!...

Buz gibi göle ilk giren ilk kürekçi görevini alır, haydiii!...

Ben yerimden memnundum ama mini gölün buz gibi suyu da bal gibiydi, bal; yüz yüz, iç iç, ye!...Birinci kürekçi daha sıkı asl küreğeeee!...İkinci kürekçi, birinci kürekçiye uy, diğerleri, tempo, asıl küreklere!...Yoksa akşamı bulur muyuz bu suda; hah hah haaaa!...Tut ve at, son kürekçiyi suya at! Sudayım. Hani nerde benim göl suyum, ah!

Su bir daha delirdi, uzun bir sakinlikten sonra bir daha ve biz kürek çek! kürek al! ile kıyıya yanaştık. Kıyıda bizi tanıdık hayat bekliyordu, girdik içine; hepimize iyi yolculuklar.

Ş.Y.