Küresel ısınmayı sokakta nasıl yorumluyoruz?

“Nerde kaldı”, “şimdiye kadar çoktan gelmesi lazımdı” dediğimiz kış.

Nihayet yüzünü göstermeye başladı.

Hepimiz komplo teorisyeni olduk çıktık ya.

Muhabbetlerimizin çoğu küresel ısınma üzerine...

—Kutuplarda ki buzdağları var ya ağabey, hani şu “Titanik” gemisinin çarptıklarından, her sene bir karış eriyormuş be ya.

—Televizyonda izledim ozon tabakasındaki yırtık, Avrupa’dan daha büyük olmuş. Pahalı parfümler deliyormuş ozonu. Ucuz parfüm kullanın diyor uzmanlar.

— Valla ben limon kolonyası kullanıyorum!

—Bizim Haydar dayıların ineği, buzaklıyacaktı... Gecikince Baytar çağırmışlar. Adam hayvana bir bakmış, “havalardan” demiş...

—Ayılar bile kış uykusuna yatmamış. Kar yağsın diye beklermiş hayvanlar.

—Alpler var ya! Alplerde, sosyeteler kayak yapmaya gitmişler. Birde ne görseler kar yok. Buzhaneden kar getirtmişlerde öyle kaymış adamlar.

— E para var tabii.

—Biz olsak kar yağsın diye bekler dururuz.

— Sahi, sen hiç gittin mi Alplere?

— Ben param olduğu zaman gideceğim, bir çizgi film vardı ya “haydı” bir de “peter” ondan beri merak eder dururum.

—Sakarya’da mı? Kocaeli’nde mi? Nerde barajlar kurumuş. Belediyeler anons yapıyorlarmış. “Çeşmeleri açmayın” diye. İnsancıklar satın suyla yıkanıyorlarmış. Napsın insancıklar cenabet mi? Gezecekler.

Küresel ısınma işte!

Biz yorumladığımız zaman böyle yorumluyoruz.

Edindiğimiz bilginin çoğu televizyondan.

Televizyonu da yemekten sonra, kanepeye uzanıp uyuklarken izlediğimiz için.

Aklımızda kalan bilgilerin çoğu yarı baygın!

Bir şey sorulduğu zaman “bilmiyorum”, “haberim yok “demeyi de sevmiyoruz açık araziyi bulduğumuz zaman.

Atıyoruz da atıyoruz.