Kürk (Nicole Kidman)

Film ters köşeye yatırıcı bir planla başlıyor: Diane Arbus ağaçlıklı bir yoldan yürür ve bir bahçe kapısına gelir. O da ne? Adamın biri gayet Adem Baba, çim biçmektedir. Arbus zili çalar. Hoppalaa. Kapıyı açmaya, bir tane daha Adem Baba gelir. Anlarsınız ki Arbus bir çıplaklar kampını fotoğraflamaya gelmiş. Ortada teşhirci sapıklar filan dolanmıyor. ‘Ulaan’ dersiniz, ‘ne film bee’...

İşte, bundan sonrasında film mafiş. 2 saat ters köşelerde sürünüyorsunuz.

ABD fotoğraf tarihinin devlerinden Arbus, filmde evli ve 2 çocuk annesiykene, orman ayısı kıllısı bir adama aşık olur ve onun yüzünden acuzeleri fotoğraflamaya başlar.

Bunun gerçekle uzak yakın hiçbir ilgisi yoktur. Arbus, Vogue’nün’güzellik yalanı faşizmi’ nedeniyle, gerçeklere yelken açmıştır: O da, Yanki çirkinliğidir. Bu da onu intiharla ölüme sürüklemiştir.

Hırsınızdan mosmor olup, sinir soğuması molası olsun diye, imdb’ye girersiniz: Hayali bir Arbus biyografisinden yapılan bir filmmiş, öğrenir sinir hastası olursunuz. Be kardeşim, şimdi ben kalksam, herhangi biri üzerine böyle fantazi bir biyografi yazsam, ya o, ya da mirasçıları dava açar. Nasıl olmuş bu iş, anlamadım. Üstelik, adamlar olmadık yerlerden dava açıp, milyon dolarları götürüyorlar.

Arbus’u Nicole Kidman oynuyor. Döktürüyor kardeşim. Ancak bu virtüözite, eziyete dönüşüyor. Neden mi? Yönetmen eski deyişle, filme habire parça koymuş. Sanırsınız, Arbus bir nemfoman.

Benzer konuda, ‘Human Nature’ adlı, sözcüğün tam anlamıyla İngiliz ‘sence of humor’lu komedi bir film seyrettiydim. Orada kıllı olan kadındı ve onu Patricia Arquette oynuyordu. Hani, bizim kıllı ayıların ‘soyup da yeriz, anam’ diyecekleri türden bir fizyonomisi var onun, zaten onu da öyle yapıyorlardı. Kidman da, ayısını soyup soyup yiyor. Sonra da adam intihar ediyor.

Hiçbirşey anlamadınız, değil mi? Yalan söylüyorsam, köse olayım.

Dipnot: Filmin adı olan ‘Kürk’, fantazi filmdeki Arbus’un babasının kürkçü dükkanından ileri geliyor.