- Kategori
- Şiir
Kuru Gürültü
Rüzgârda sallanan yapraklar
sormuyor kimseye, öylece sallanıyorlar işte!
var belki çok dertleri
söylenmiyorlar, öyle insan gibi
Gürültüleri var!
sivrisineği bile kovamaz
çaresizler, vakti geldiğinde yerçekimine
itiraz etmeden kaderlerine boyun eğip
düşüyorlar gelecek yaprakların yerine
onlardan önceki yapraklar gibi
susuyorlar, sessizce büyüyorlar
bilge gibi yaşayıp vaktinde ölüyorlar
sesleri yok,
kavgaları var mı bilmiyoruz
biz de yaşıyoruz
onlar gibi,
Yapraklar da gidiyor
biz sanki kalıyoruz
biri yaş gürültü olsa
sonuçta iki kuru gürültü
gök gürültüsünden korkar…