Kurumuş mısır fotoğrafı çekmek üzerine bir yazı

Temmuz ayında bahçede mısırlar henüz büyümeye başladığında yakında sütlü mısır olacak, ne güzel haşlayıp yiyeceğiz diye düşünmemiştim. O sırada çok güzel renkleriyle mısır püskülleri fotoğraf malzemem olmuştu. (1)

Sonbahar günlerinde henüz kopartılmamış mısırlar kurumuşlardı. Dışındaki kabuklarını soyduktan sonra içinden mısır çıkacak ve fotoğraflarını çekecektim. Güneş fotoğraf için en güzel ışıkları gönderiyordu. Kabukları soymaya başladıkça bu ara aşamaları da fotoğraflamam gerektiğini düşündüm ve içinden mısır taneleri görünene kadar çok sayıda fotoğraf çektim.

Mısırı soyma işlemi sırasında içinden çok güzel dizi dizi, parlak renkli mısır taneleri bekliyordum. İçinden çıkan seyrek ve cılız taneleriyle hayallerimdeki görüntü değildi. Bu fotoğraf çalışmasında aşamaları kaydederek güzel bir iş yaptığımı düşünerek bilgisayara aktardığım fotoğraflara baktım. Her fotoğrafı değişik açılardan, değişik uzaklıklardan çektiğim için ardarda bakarken zıplayıp duruyordu.

O zaman hata yaptığımı anladım: Bahçede bir başka mısır daha vardı. Onun fotoğraflarını çekecektim. Üşenmeyecektim, tripodu kuracak fotoğrafları sabit noktadan uzaktan kumadayla çekecektim. Sonraki günler yağmur yağdı, bahçe çamur oldu, güneş açmadı. İnebolu’daki son günlerimde o düşündüğüm fotoğrafları çekemedim.

(1) Sarışın, esmer, beyaz mısır püsküllerinin fotoğraflarını yayına hazırlıyorum. Bir yazı yazdığımda blog sayfamda yayınlayacağım.