Bir bilmecede kuş; “Uzaktan baktım pek çok, yanına vardım hiç yok” diye tanımlanıyor. Uzaktan pek çok görünen kuşlar, biz yanına vardığımızda uçtuklarından yok oluveriyorlar…
Bu bilmece bana politikacıları anımsattı. Onlar da seçim zamanı pek çokturlar, oyumuzu almak için yanımızdan, yöremizden hiç ayrılmazlar ama geçim zamanımızda birdenbire yok olur, kayıplara karışırlar. Öyleyse kendileri için “seçim zamanı pek çok, geçim zamanı hiç yok” diyebiliriz…
Ya iyi günümüzde pek çok sanıp aldandığımız; kötü günümüzde ise yok olan ve umduğumuz dağlara kar yağdıran sahte dostlara ne demeli
