Kutsi'nin Anatomisi

Geçen gece pek muhterem ev halkı kendi sığınaklarına çekilmiş, kumanda ve aslanlar gibi üç kişilik devasa beyaz kanepeye boylu boyunca yayılma lüksünü bana bırakmıştı. İstanbul'un gece hayatına "akma" hevesim mi geçti, dostlarımız kümes hayvanına mı dönüştü de gelip giden yok bilemeyeceğim; bir televizyon seyretmektir gidiyor bende son iki kıştır.

Artık şu film senin, bu Pazar Keyfi benim, şu National Geographic senin, öbür Çarşamba'yı sel aldı benim, bakıp duruyorum belli bir saatten sonra...

Bir tek Türk dizileri ile aram iyi değil. Böyle ağlak melodili, sabah yataktan makyajla kalkan manken kadrolu, bir ümitsiz aşktır, bir alıp verememedir giden konulara takıntılı dizileri sevmedim.

Her yaştan, her sosyal gruptan, her ahlaki değerden kesime aynı dizi içinde hitap edeceğiz de ratingleri mahvedeceğiz mantığında, odacısından patronuna, kapıcısından işverenine kadar herkesin hayat dramını, reklamlar kuşağı takviyeli seyretmeyi beceremedim bir türlü.

Tabi ki elimde kumanda, nerede trak orada dur bak yapmanın haricinde, iyi kötü benim de müptelalık sınırlarımı zorlayan programlar var; yayın gün ve saatlerini beklediğim. Digitürk’ten yayın yapan Dizimax mesela. Buradaki CSI Miami başta olmak üzere, bir kaç diziyi takip ediyorum. Gerçi CSI Miami bitti, yerini de dolduracak bir dizi gelemedi... Sezonu bol olsun.
Grey’s Anatomy diğer dizim de.
Valla yaşlanıyor muyum ne, ciddi ciddi takip etmenin dışında "Allahım inşallah bilmem kim bilmem kime şunu yapmaz" falan diye de müdahale ediyorum için için diziye.

Anneannem, daha bundan dört beş sene öncesine kadar "Asmalı Konak’taki Sümbül Hanım’la Ali Bey birleşemedi gitti" diye üzülürken, şekeri mi çıktı acaba yine kadıncağazın diye merak ederdim...
Benim de günün birinde, doktor ve asistanı arasındaki aşka kafayı takacağım hiç aklıma gelmezdi.
Ama bunları bana seyrettiren başka şeyler var, bizim ağlak dizilerimizden öte.
Senaryoları, oyunculukları, özgünlükleri, çekimleri, hatta jenerikleri bile neredeyse.
Şimdi böyle kanepeye uzandığım o gece, dizi saatimi beklerken bakınaduruyorum, bir yerli kanalda takıldım.
Yayına yeni giren bir dizinin geçmiş bölüm özetimi ne....
Hayır bir yerlerden yabancı değil gördüğüm sahne, ama ben o diziyi izlemiyorum ki... Dejavu desen, o da değil...
Sonradan anlıyorum ki, bizimkiler sen al koskoca Grey’s Anatomy’i bir güzel taklit et, copy paste ekrana "Doktorlar" diye yapıştır. Üstüne üstlük bir de utanmadan yayınla!
"Gözlerime inanamadım" gibi banal bir cümle kurmak zorundayım şu anda.
Benim biricik dizimin doktor karakterini tutmuşlar "doğumgünü çocuğu Kutsi'ye vermişler. Hani şu Petek Dinçöz’le Grammy’lere layık düet yapan Kutsi...
Kadrodaki herkesin, Aysun Kayacı vs, hepsinin rolü, konu, mekanlar bile Grey’s Anatomy’deki ile aynı...
Bir de tutmuş, back ses de şunu anons ediyor "gelecek hafta bakalım ne olacak, sabırsızlıkla bekliyoruz..."
Neden bekliyorsunuz ki ben size söyleyeyim; Kutsi’nin evli olduğu ortaya çıkacak, Aysun Kayacı da hastasına aşık olacak.
İşin trajikomik yanı da, halk pek sevdi, pek tuttu muhabbetleri.
Çok sıkı takip etmiyorum kritikleri ama umarım, dizinin jeneriğinde bir yerde yazıyordur; ya da ileride bir röportaj falan yapılırsa bunlarla bir yerlerde, bu dizinin arak ya da izinli kopya olduğunu birileri itiraf etsin..
Geçen gece de kutlama yemeği vermiş ekip, "Bizden iyi taklit eden yok" diye diye kebapları lüpletip göbek atarkenki görüntüler vardı ekranda...
Yani ya sabır.
Bu arada başka bir dizi de, sanırım Gamze Özçelik oynuyor "Arka Sokaklar"...
O da Dizimax'den arak, pardon esinlenme (!) "Law and Order" olabilir, işkillenmiyor da değilim hani.

Gerçekten akıllara zarar bir işleyişimiz var milletçe. Bizim kodlarımızı kim yazdıysa, "kısa yol" sayfamızın kodlarını biraz uzun tutmuş. Ama iyi işliyor, arada bir böyle hatalar verse de kimse umursamıyor.
Yani haklılar tabi "yaratamıyorsan" "yürüteceksin"...
Şimdi kim uğraşacak konu bul, her hafta ayrı senaryo yaz, konular arasında bütünlük olsun....
Bir tek adında yaratıcı(!!!) olmuşlar neyse ki: Doktorlar...

Hani "Kutsi’nin Anatomisi" yazmadıklarına şükredesi geliyor insanın...