Kuyuya düşmeden Yusuf olunur mu?

Tevrat içinde bir çok kıssa bulunduran bir kitap. Peygamberlerin hayatları genelde tahrif edilerek tekrar yazılmış. Davut peygamber'in başkasının karısına göz koyması, Lut'un kendi kızlarıyla zina etmesi, Nuh peygamber'e oğlu Kenan'ın babası sarhoşken tecavüz etmesi sonra lanetlenmesi gibi kıssalar insanı hayrete düşürüyor. Yahudilerden veya Hıristiyanlardan hiç kimse de çıkıp "Bu peygamberler neden ahlaksız demiyor? Allah, Ahlakı olmayan birine peygamberlik verir mi?" Çünkü onlarda bizim gelenekçilerimiz gibi sorgulamıyor. Üstelik ahlaksız dini lider veya Tanrı inancı Yunan ve Roma mitholojisinin bir ürünü.

Bununla birlikte bir kıssa var ki Kuran ve Tevratta tıpatıp aynı.

Hz. Yusuf'un kıssası.

Kıssaların en güzeli. Tam bir hayat dersi. İçinde o kadar çok ders var ki okudukça kendini daha çok açan bir kıssa.

Bilge ve adil bir insan olmak için kuyunun dibini daha küçük yaşta gören biri o. Onca sıkıntı, kölelik ve acı. Ne isterseniz var hikayede.

Bakın neler va içinde.

1-İhanet; En yakınları tarafından ihanete uğrayıp kuyuya atılmak.

2-Güvenmek; Çaresizlik içinde kuyudayken bile Allaha güvenmek.

3-Kendini Tutmak; Züleyhayı canı ceksede asla zina etmiyor.

4-Sadakat; Hizmetinde bulunduğu insana ihanet etmiyor.

5-Hayatı ve Sembolleri okumak; Gezerek yaşamanın getirdiği tecrübe ve rüya yorum sanatını bilmek.

6-Adil olmak; idarede asla dengeyi sapmamak.

7-Yumuşaklık ve affedicilik; Kendisini vezire anlatmayan hizmetliye kızmamak.

8-İp ucu: Yusuf'un gömleklerinin verdiği dersler.

Kısacası KUYUNUN DİBİNİ GÖRMEDEN YUSUF OLUNMUYOR.....