Kuzeyli Kadın

Benim ellerimi tutma sakın Kuzeyli Kadın;
Parmakların parmaklarıma ilikleniverir.
Benim gözlerime bakma sakın Kuzeyli Kadın;
Gözlerin gözlerime kilitleniverir.
Benim yüreğimi hissetme sakın Kuzeyli Kadın;
O çocuk kalbin kalbime sürükleniverir.
Vazgeçmişim ben aşktan ve
Mor sarmaşıkların süslediği o pembe panjurlu evden.
Neyse…
Yine kuzeyden güneye ılık bir rüzgar esiyor;
Üşüsem mi ısınsam mı bilemiyorum.
İyi geceler…

Ferudun Ergan 19.11.2010