- Kategori
- Şiir
Kyra
Hayatıma gün katmak belki değildi ama günüme hayat katmaktı nefesin kyra…
Eksik düşler sahnesi
Kamburu yırtılmış perdesiz bir oyun
Kalem kara
Alnıma çizgisiz kurşuni bir ufuk resmedilmekte
Kaybolmuş bir yoldum, çalıntı zamanlarda
Yelkensiz rüzgardım, bulutsuz yağmur olmadan önce
Telaşlı bütün harflere yazıydım, makyajı akmış tüm duvarlarda
Enkazdım, tek kişilik bir senfoninin en karanlık arka sokaklarında
Bir çocuğun gözlerindeki nedensiz mutluluktum
Şekerine horozdum kısık ve zamansız tüm ötmelerde
Renktim batan güne inat fırçası sürgün tuvallerde
Ateşten söğüttüm suya yüzünü eğen yuvasız dallarda
Şimdi
Zaman yokluğunun ertesi
Gözlerime ağlatmayı öğrettiğim gece sessizliği
Şimdi
Zaman sensizliğin iz düşümü
Ve tek gidişlik bir bilete yaslanan koca bir ömür…
…
Tek kişilik de olsa hala aşkım ben be kyra
Rengine kesik bir gülden sorgusuzca yüreğime sıçrayan kırmızı kadar…
ilhanaşıcıhaziranikibinonaltı