- Kategori
- Şiir
Lafa gelince sevgilim
Sevgilim,
Şimdi geçmişinin bir karesinde
Unutulmuş eski bir not gibi
yine düşemediğime yakarıyorum
yüreğine...
Beni senden uzağa itiyor
Şu lafa gelince yapılanlar
Öze gelince unutulanlar
Öze gelince unutulanlar
Lafa gelince sevgilim,
İnsanlar öyle iyi ki
Herkes pek zahiri, pek batini
Pırlantalar, zümrütler, kürkler sevilmiyor
Herkes öylesine Şems, öylesine Rumi
Hayattan aranan anlam daima manevi
Lafa gelince sevgilim,
herkes ezilenlerin savunucusu,
herkes fedakar, herkes eşitlikçi
herkes,
milyar dolarlık petrolün üstünde oturup
dünyaya canın cehenneme diyen Chavez
ve herkes ezilmiş bir halkın ferdi
zalim bir diktatör karşısındaki
Lafa gelince sevgilim,
herkes şikayetçisi
hainliğin, yalancılığın,
ikiyüzlülüğün, riyakarlığın
sırtında kamburu yok kimsenin
hatta karısının ütülediği gömlekle
metresine giden beyaz yakalı
kendine göre adam gibi adam
Lafa gelince sevgilim,
bir dilim ekmek, peynir, zeytin yetiyor
havyar, sote biryan hiç sevilmiyor.
Lafa gelince sevgilim,
Ölçemiyor sevilen sevenin değerini
Oysa bir kere arkanı dönmen yeter sevgilim,
Dostların elinde bir hançer gölgesi.
Aslında koyun postu içinde kurduz,
Sanki bizanslı Kantekuzenus.
Şimdi 22'sinde bir ara sokaktan yazıyorum bunu sana
Sen de seveceksen lafa gelince sev beni
Lafa gelince her şey o kadar güzel ki...