Liman yolunda iki çocuk

Havanın karardığı saatlerde İzmir’in Alsancak semti liman yolundan Tekel binasına doğru giderken dönerli kavşağın olduğu yerde iki tane beş, altı yaşlarında iki çocuk ellerinde mendil arabaların yanında para toplamaya çalışıyor.

Arabayı eşim kullanıyor, ben şoför koltuğunun yanında otururken yüreğim hop zıp, çocuklar bir oraya bir buraya seğirtiyor, biri kumral, biri esmer küçücük ama civa gibi, çevik, hareketli ve çok sevimli çocuklar. Benim yüreğim hopluyor “Ya o çocuklara bir şey olursa, ayakları arabaların altında kalırsa” diye. Eşime “Aman dikkat et!” diyorum. Çocukların hayatı pamuk ipliğine bağlı neredeyse, gel de için yanmasın. Merak ediyorum, kim bu güzel ve akıllı çocukların sahibi? Cevabını bulamıyorum.

İşin enteresan yanı dönerin üstünde gözüme çarpan iki tane trafik polisi, arabaların geçişlerini gözetliyorlar ve bazen çocuklar polislerin yanından da seğirterek geçiyorlar. Çocuklar bir orada bir burada, benim yüreğim ağzımda. Düşündüm acaba bu çocuklara trafik polislerinin engel olma yetkisi yok mu? diye veya çocuklara birkaç söz söyleseler çocuklar o tehlikeli yerden giderler mi acaba?

Genelde cebimde bozuk para bulundururum, önüme mendil satan çocuklar geldi mi vereyim diye ama bu sefer bozuk param da yoktu cebimde, bir de çocuklara bozuk para veremedim diye hayıflandım kendi kendime.

Ah çocuklar ah, yüreğim yandı ama ne fayda sadece Allah ananıza, babanıza kuvvet versin de sizde o durumlardan kurtulursunuz inşallah.