Limon Blog Yazarı !!!

"Anne, ben nasıl dünyaya geldim? " diye hiç sormadım.
Beni leyleklerin getirmediğini, çaydan tutmadıklarını da biliyorum. Zaten bu masala bu zamanda hangi çocuk inanır ?
-Kadir İnanır
(hi hi hi esprik yaptım)

Beni annem de doğurmamış. Evlatlıkmışım. Bunu hiç gizlemediler benden. Annem alıştıra alıştıra söyledi evlat edindiklerini.
"Hanimiş benim güzel kızım. Seni çooook seviyoruz, seni görür görmez sevdiiiik. Küçücük, miniciktin öyle sevimliydin ki, biz de seni kızımız olarak aldııııık eve getirdik, şimdi sen bizim bitanemizsiiiin" diye kulağıma fısıldıya fısıldıya alıştırdı beni. Bu nedenle evlatlık olduğum haberiyle travmatik çocukluk sendromu yaşamadım hiç. Zorlanmadım kabullenmekte.

Hem ne farkeder ki. Önemli olan bir çocuğu doğurmak değil, emek vermek sorumluluk almak, sevgi vermek, yetiştirmek. Annem beni çooook seviyor. Ben de onu seviyorum. Hatta bazen bu sevgi işini abarttıklarını bile düşünmüyor değilim. İçimden yüzlerine karşı "Manyakmısınız yaaa, heeey kendinize gelin, abartmayın" falan da dediğim oluyor.

Laf aramızda annem biraz tembel. O sadece beni sevsin hoplatıp zıplatsın ister. Ne var böyle çocuk büyütmekte? Arasıra işte, içinden gelirde hamarat ev kadınlığı moduna girerse kafesimi dezenfekte edip dip köşe bucak bir temizlik yapıyor, sonra da hızını alamayıp beni yıkamaya falan çalışıyor.

Ben de ona çekmişim galiba istemediğim hiçbir şeyi yaptıramazlar bana.O istedi diye niye yıkanacakmışım ? Yıkanmıyorum.

Ben yıkanmam gereken zamanı biliyorum hem... kanatlarımın altı kaşınmaya, terlemeye başladım mı banyoya ya da mutfakta lavaboya koşuyorum. Onlar ellerini yıkarken ya da mutfakta sebze yıkarlarken atlıyorum suyun altına. Ohhhhhh...çok güzel oluyor.
Onlar da rahat yıkanayım diye hemen avuçlarını açıp suyla dolduruyorlar, ben de içinde debelenip her yerimi yıkıyorum.

Sonracığıma sabah kahvaltısı, ve akşam yemeklerini onlarla birlikte ellerinden yiyorum. Allah ne verdiyse artık. Annemin tüm yemeklerini severek yiyorum. Hiç yemek ayırmıyorum. O tatsız tuzsuz tohumlardan sonra, sofradaki yemekler bana çok lezzetli geliyor. Hele yanında cacık ve salata varsa değmeyin keyfime. Kendimden geçiyorum yerken.

Ben kendimi tanıtmadım di mi ? Limon 'um ben. Rengim sarılı yeşilli olunca annem adımı Limon koymuş. Muhabbet kuşu olduğumu söylüyorlar ama ben öyle hissetmiyorum. Muhabbeti tamam da , kuş bedenine sıkışmış bir insanım galiba ben. Tanrım... farklı bir bedende yaşamak ne zormuş. Cinsiyet değiştirme ameliyatları oluyor da beden değiştirme ameliyatları olmuyor mu?

Görüşürüz, muhabbetle...

Limon.