Liseli çift

Dün otobüs beklerken, hemen önümdeki liseli çift dikkatimi çekti. Birbirlerine aşkla bakıyorlardı. Muhtemelen hissettiklerinin başka hiçkimse tarafından hissedilmediğini, sevgilerinin çok özel olduğunu, aşklarının hiç bitmeyeceğini düşünüyorlardı. Kimbilir belki evlenmeyi bile hayal ediyorlardı.

Aklıma çocukluğumun mahalle maçları geldi. Taşmescit’in önündeki keyifli maçlar. O zamanlar, plastik topla, asfaltın üstünde oynardık. Ama mahalleye çıkınca kesin kandıracak bir kaç arkadaş olurdu top oynamak için. Adam bulmak hiç bir zaman sorun değildi, sadece şartlar biraz ilkeldi o kadar. Sonra büyüdük, futbol topumuz, halı sahamız, halı sahada oynayacak paramız oldu. Ancak etrafta zamanı müsait top arkadaşları kalmadı.

İlişkilerde de benzer, hüzünlü bir zamanlama hatası var. Üniversiteyi bitirip, para kazanmaya başlıyorsunuz, hatta askerlik engelini bile ortadan kaldırıyorsunuz. ‘Şartlar tamam, aşk hadi gel!’ diyorsunuz, gelmiyor... Aşk, imkansızlık istiyor. Şartlar tamam olunca gelmiyor işte...

10.10.06