Lüften! Yetsin mi artık?

Gercekten üzülüyorum tartismalari okuyunca. Okuma! diyebilirsiniz. Bu platformda ki insanlarin aralarinda olduguma göre farkli görüs ve düsünceleri ister istemez bilmek durumundayim. Duyarsiz olmam mümkün degil.

Güzel ülkemin güzel insanlari arasinda olmak istedim. Güzellikler, dostluklar ve baris adina yazilan yazilari okuyup, ülkeme duydugum hasretimi bir nebzede olsa cekilir hale getirmek istedim. Icimden geldiginde kendimce birseyler paylasmak istedim.

Gel gör ki! " benim dedigim dogru! sen sunu dedin! ben bunu demedim! su yazilsin! bu yazilmasin! az yaziliyor, cok yaziliyor! darilip küsüp gidenler; tekrar geri dönenler. Nedir bu alinganliklar aklim almis degil. Nedir paylasilmasi zor olan?

Yasamin diger alanlarinda zaten sorunlar ve problemlerle mücadele etmek; ayakta durabilmek icin -zaman zaman stresle debellenirken surada biraz yorgunlugumuzu atmak icin; hos bir paylasim icinde olmak varken; olumsuzluklar, sorunlar ortaya cikararak önce kendini sonra baskalarini üzmenin geregini anlamis degilim.

Canimin ne kadar sıkildigini bilemezsiniz! Güzel canimizi sıkmamak icin ortamlar yaratalim. Blog sitesinden sorumlu insanlar var. Onlar yönetsinler-onlar görsünler neyin yayinlanip yayinlanmayacagini; kimin cok yazdigi- kimin az yazdigini veya yazmadigini biliyorlradir onlar kurallarini koysunlar.

Sorunlarimiz varsa onlara direkt yazili ulastiralim. Onlar üstesinden gelsinler. Devlet icinde devlet kurmak ister gibi bir durum yaratiliyor.

Günde veya haftada yazilacak blog sayisina onlar limit koysun. Böyle bir kural uygulanmasini ben sahsen özgür bir tutum olarak kabul edemiyor olsamda gerekli bulundugunda kabul edilebilir. Alinganliklarin sonuda cikan tartismalara son verilsin lütfen.

Bu platformu sizlerle paylastigima göre; bu ricada bulunma istegimi özgürlük ve dostluk adina kendime hak görüyorum.
Hosgörülü ve sabirliyimdir ama bugün canim cok sıkkın-cok doluyum. Tahammülsüzlügümü paylasma geregi duydum.

Baris Akarsu'yu tanimiyordum, blog yazilarindan tanidim. Güzel pirlanta gibi daha önemlisi genc insanin aniden hatta cok genc yasta bir trafik kazasi sonunda hayatini kaybetmis olmasi beni cok üzdü.

Acimi üzüntümü paylasamadim ama gece gündüz aklimdan cikmadi. Böyle durumlarda donar kalirim. Sevgili Baris güzel uyusun! mekani cennet olsun. Ailesine, yakinlarina ve tüm sevenlerine sabirlar diliyorum.

Iyilesmesi icin dualarimi yollarken tüylerim dikken diken oluyordu. Icimde onun üzüntüsüde tuz biber oldu bu yaziyi yazmam icin. Aslinda seyir defterinden gönderecektim fakat uzun oldugu icin blog olarak paylasmak istedim.

Lütfen, paylasma geregi duydugum bu düsüncelerimi bir kez daha aklinizdan, sagduyunuzdan gecirerek degerlendiriniz. Eminim sizlerin istedigi de aslinda- huzurlu paylasmaktan baska bir sey olamaz diye inaniyorum.

Hepinize sevgi ve saygilarimi sunuyorum.

Mine