Lütfen beni koruyun?

1

Çalıştığı yerde üç kişiden biri yazılarını okuyordu.

Eğer başarı istatistikten geçiyorsa, başarılıydı.

Ölçek fazla değil biraz büyütülürse başarısının boyutu ortaya çıkacaktı.

Nüfusu 3 küsur olan Ankara’da örneğin, 1 milyon küsur, Türkiye’de ise 25 milyon kişinin kendisini okuma ihtimali vardı.

İstatistik bunu gösteriyordu.

Dünyada ise her üç kişiden birinin kendisini okuması işten bile değildi.

Bu da koşulların uygun olması durumunda, 2 milyar kişiye denk geliyordu.

Babasını da yazılarını okumaya mutlaka ikna etmeliydi.

Bir metin okumasının 2 milyar kişiyle eşdeğer olduğunu bilmek onu gönendirecekti.

Abisi İstatistikten bir bok anlamazdı.

İşyerlerinde çalışan üç kişiydiler.

Bir o istatistiğin önemini kavrayabiliyordu.

*

2
Pek anlaşamamalarına rağmen babasının “Kurtlar Vadisi” benzeri, her ayakyoluna gidişinde “Ben tuvalete gidiyorum sen arkayı kolla” demesini bir güven işareti olarak görüyordu.

Bu önemliydi.

Aslında çoğu zaman arkasını kimden kollayacağına pek anlam veremese de, üç kat aşağıdaki tuvaletin kapısının önüne kadar gidip her seferinde 10 dakika beklemek aile yapılarının ne değin kuvvetli olduğunu gösteriyordu.

Bu daha da önemliydi.

Bir de keşke babası prostat olmasaydı.

*

3

Bu satırlarda Youtube’u yasaklayanların vicdanlarına seslenmek istiyorum.

Çok rica ediyorum beni koruyun.

Not: yazı değiştiği için resim öylesine durdu... :)