Lütfen eşinizi evde unutmayın.

Havaların ısınması içimizdeki kaşifi tekrar uyandırdı…

Bu Pazar oturmadık evde, aldık başımızı Tekirdağ’ a doğru yola çıktık..

Eski “Salat” Fabrikasının ilerisinde küçük bir çamlık var…

Piknikçiler Çamların arasına dağılmış..

Çok uzaklardan bile görülebilen, mangal dumanları et kokularına karışmış.

Arabalar, insanlar, kumsalda oynayan çocuklar..

Biz daha çok kış aylarında gideriz o çamlığa mangal yapmak için..Kimsecikler olmaz.Son defa gittiğimizde Çay bahçesini işleten karı koca ile tanıştık..Kendi yaptıkları bir barakanın içinde kalıyorlar..İmkansızlıklar var ama hiçte mutsuz görünmüyorlar…İsmini hatırlamadığım yaşlı amca bir sırrını, paylaştı benimle..Aradan yıllar geçtiği için yazıyorum…

- Baba bu eski çanak çömlek parçalarını nereden buldun?

- Denizden

-Nasıl denizden?

-Denizden işte..

-Dalıyor musun?

-Hayır, kumsaldan topluyorum..

-Nasıl yani

-Bak anlatacağım ama aramızda kalsın…

-Tamam Baba ayıp ettin.

-Kuvvetli Lodostan sonra kumsala vuruyor bunlar..Bende başkasının yalancısıyım, Tam bu yağ fabrikasının önünde batık bir şehir varmış..Burada yaşayanlar anlatır durur..Çanak çömlek parçalarını bulana kadar bende inanmıyordum ama her fırtınadan sonra bir şeyler bulmaya başlayınca inanır oldum.

-Allah Allah çok ilginç..

-Değerli bir şeyler buldun mu hiç.( Bulsa sanki bana söyleyecek)..

-Bulduklarım bunlar işte başka bir şey yok…

Tekirdağ her zamanki gibi kalabalık..Tekirdağ’a gelene kadar rahat akan trafik şehrin içinde sıkışıyor..

Henüz nereye gideceğimize tam olarak karar veremedik ama benim aklımda Kumbağ var…

Tekirdağ’ın çıkışındaki ışıklardan sola dönüyoruz..Barbaros’un içinden geçip Kumbağ’a geliyoruz..

En son Cevriye barın açılışına gelmiştim yıllar önce

Ondan sonrada gelmek nasip olmadı

Kısmet bugüneymiş

Tek katlı eski bahçeli evler dikkat çekiyor..

Sokaklarda kimsecikler yok…

Boş durmuyorum…Sürekli Fotoğraf çekiyorum..

Kumbağlılar kusuruma bakmasın evlerin çoğu zamana ve nem’e yenik düşmüş..İnsanlarda her şeyi oluruna bırakmış..

Balıkçı tezgahlarında balık yok…

Hava durgun, deniz sakin…

Balık yiyebileceğiniz iki tane lokanta var…

Mehmet’in yeri ve Balık Ali..

Mehmet’in yeri daha salaş olduğu için biz orayı tercih ediyoruz…

Lokantanın kapısındaki yazı ilginç…

“Lütfen eşinizi evde unutmayın..”

Allah Muhafaza Sevgilinizle buraya geldiğinizi düşünsenize..Daha kapıda Dumur…

Kumbağ’a gitmek ve kafanızı dinlemek istiyorsanız.Bana göre en iyi aylar nisan ve mayıs…Yaz aylarında çok kalabalık oluyor..Şehrin gizemi kayboluyor…

Gün bitiyor;

Mehmet’in yerinde güneşi batırıyor..Damağımızda kalamarların tadı..Yavaş yavaş eve doğru dönüyoruz…