Lütfen sen de ar'ım (cinas)

Uyku girmez o gözler dalar gider derine
Ölüm soyadın mıdır karanlıksın der’ ine
İç kanamalar sızar nakışlanır derine
Merhemi aşk dilidir süremez ki karadan
Tuz değildir basılan Ağu akar yaradan
Affeder mi acaba işkencemi yaradan
Duyarım ateşini, lütfen ! Sen de duy arım

Gök düşmelerde görsen gölgeyi serdi yerde
Nefsin midesi doymaz şerri durmadan yer de
Ah yıkıp çığlığınla lâyıkıyla bir yerde
Şu ateş çöllerinden vahalara varılır
Doruklara sevdalı o bembeyaz kar ılır
Bilcümle rahmet ile nur nimetler karılır
Uyarım vicdanıma lütfen ! Sen de uy arım

Dalgalı okyanusta gönül kuralsız korsan
Rotayı da şaşırıp gemiye yük de korsan
Küllerinle batarken içini halen kor san
Anlarsın ya her şeyi ömrünü hiç silince
İflâh olur dönersin terk ettiğin bilince
Nafiledir yakarış keskin hüküm bilince
Ayarım gafletimden lütfen ! Sen de Ay arım.

Şükran AY