Lütfuna ermek için....

Nerden başlamalı seni anlatmaya? Özdemir Erdoğan'dan "ikinci bahar" mı demeli? Yosa Rüştü Şardağ'dan "Benzemez Kimse Sana" mı? Aslında bunlar değil... "HUYSUZ VE TATLI KADIN"sın sen... "Aşk gibi, sevda gibi huysuz ve tatlı kadın"... Aşk gibisin, sevda gibi... Hayatıma anlam ve ışık katan en parlak yıldız gibi... Ve dün gece sen uyurken bir kez daha baktım sana. İşte o anda yeniden bağlandı yüreğim bir yıldıza bağlanır gibi... Duru, tertemiz ve parlak...

Erişilmezimdin oysa... Hep yıldızdın benim gözümde en başından beri. Ama erişilemez sandığım, çooook uzaklardan sevmeye çalıştığım yıldızımdın. Sana dokunmadan seni hissetmeyi öğrenmeye bile başlamıştım. Seni sensiz yaşamaya alışmştım hatta... Bu şehrin çıkmazına sıkışmış yüreğim, bir de sensizlikle savaşıyordu o zamanlarda.... Bana uzandığın zamanlarda....


Aslında hepsini söylemeliyim sana. İkinci baharımı yaşıyorum çünkü. Herşeyi sıfırdan başlattım, senin bana gelişinle. Yaşanmışlıkları silerek açtığım sayfanın başına kocaman harflerle yazmıştım İKİNCİ BAHAR diye. ilk satırında yine SENin adın var....

Elbette, benzemez kimse sana.... Kimse olamaz senin gibi en parlak, en anlamlı, en aşık olunası yıldız.... Ve kimse haketmez uğruna perişan olmayı, lütfuna ermek için....