M. Kemal Yılmaz 90 yaşında

Bir insan dünyaya geliyor. Belli bir ömürden sonra göçüp gidiyor. Eserleri, anıları, hatıraları, sevgileri, özlemleri, aşkları, arkadaşları ve dostluklarından sonra yaptığı işleri, özverili çalışmaları, toplum içindeki hal ve hareketleri, topluma kazandırdığı eserleriyle bir yerde anılıyor ve sevilip sayılıyor. İçinde yaşadığı toplumun beleğinde derin izler bırakıyor. İşte bunlardan biri de eserleriyle, davranışlarıyla, topluma kazandırdığı takdire değer birikimiyle toplum içinde ve ailesi içinde sevilip sayılan saygın insanlardan biri de bizim eski Aydın Milletvekilimiz Sayın Mustafa Kemal Yılmaz’dır.Sayın Yılmaz, saydığım tüm bu özellikleri yaşamı boyunca onurlu bir şekilde bünyesinde yaşatan bir insandır. Günümüz Türkiye'sinde nadir yaşayan örnek timsali insanlardandır. 

Sayın Mustafa Kemal Yılmaz değerli bir eğitimci, şair vefalı birdost, değerli bir siyaset ve devlet adamıdır. Emekli Bakanlık başmüfettişi, yurt dışında görev yapmış bir ataşe, deneyimli profesyonel bir turist rehberi, tam anlamıyla bir Atatürk hayranı ve vatanseverdir. Daha önemlisi iyi bir vatandaş ve vefalı bir gönül adamıdır. 

Geçenlerde Ankara’da çocukları, torunları, yakın dostları kendisine bir sürpriz yapmışlar ve kocaman bir pastayla Sayın Mustafa Kemal Yılmaz’ın 90. Doğum Günü’nü kendi evlerinde birlikte kutlamışlar. Sayın Mustafa Kemal Yılmaz şimdi 90 yaşında. Onun için değerli ve kalıcı bir albüm hazırlamışlardır. 

Bu kutlamayla ilgili bu haberleri ayrıca 10 Ocak 2011 tarihli Hürriyet Gazetesi’nin Ankara Ekinin ön sayfasında yer almış ve şunları yazıyor Hürriyet Gazetesi. Koca bir manşetle “DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN” M. Kemal Yılmaz’ın fotoğrafının yer aldığı bu haberin altında: Eski CHP Aydın Milletvekili M. Kemal Yılmaz 90’nıncı yaşını kutladı. Acısıyla tatlısıyla 90 yıla sığınanlar. Öğretmenlik yurtdışı görevleri, evlilik, çocuklar, yöneticilik, politika, kitaplar, şiirler, torunlar, turist, rehberliği, derken acısıyla, tatlısıyla dolu dolu yaşanmış bir 90 yıl. Dile kolay. Ama M. Kemal Yılmaz bu yılları tek tek devirdi ve bu yaşa geldi. 

Bu Doğum Günü kutlamaları sırasında Sayın Yılmaz ailesi, çocukları, torunları ve Ankara’daki yakın dostlarıyla bir araya gelip bu önemli doğum Günü’nü birlikte kutlamışlardı. Her zaman olduğu gibi yine Sayın YILMAZ hiç üşenmeden bu günle ilgili hazırlanan bir koca dosyayı, yazı ve fotoğraflarla özenle hazırlanan bir albümü bana da ve diğer Söke’deki dostlarına göndermişlerdir. Sayın Yılmaz’a bu ilgisinden dolayı öncelikle teşekkür ediyor ve “iyi ki doğdun Mustafa Kemal Yılmaz” diyorum. Hazırlanan albümde 28 büyük sayfalık bir dergi biçimde hazırlanan sayfalarda şunları görüyorum: Bir kez Albümü özenle ve sevgi dolu duygularla hazırlanmışlardır. Tüm emeği geçenleri gönülden kutluyorum.. 

En başta birinci sayfadan başlıyorum: M. Kemal Yılmaz’ın bir ağaç dalındaki küçükten buyun doğduğu fotoğrafları yer verilmiştir. Altında: 90 Yılda M. Kemal Yılmaz. Ne de çabuk geçiverdi zaman / Dayan bre koca oğlan dayan” Bu özgün dizeler M. Kemal Yılmaz’ın benimde yayına hazırladığım Umurlu Çiçekleri Şiir kitabında yer alan “YETMİŞ BEŞ YAŞ ŞİİRİ “ adını taşıyan şiirinden alındığını görüyoruz ( Umutlu Çiçekleri- Kolalı Matbaası Aydın. 2001 / 2.bas.2006 ). 

Sayın Yılmaz şiirin bir başka bölümünde şunları yazıyor: “ Umurlu’dan birlikte çıktık yayan, Aman bre dilber, aman, Ne de çabuk geçiverdi zaman… Köyden birlikte çıktık yayan… Yorgunsun gayri biliyorum… Dayan bre koca oğlan, dayan” Umurlu Çiçekleri s.187 ( Kuşadası, 22 Haziran 1997 ) Albümü çeviriyorum Umurlu’dan birilikte çıktığı günler, Annesi Fatma Hanım “ Tut elimden anacığım, Albeni kucağına, Okşa beni, … Ne olacak büyüyüp de Hep çocuk kalacağım emi?, ve elinde zincir sepetiyle babası Hakkı Çavuş’un yanında , Nenesini de unutmamış: “ Hey bre koca dünya, Ben geldim, bre dostlar, Ben geldim, Merhaba, Merhaba anne… Merhaba baba… diyor yıl: 1933. 

Bir başka sayfada torunu Atlas’la birlikte. Güleç yüzüyle atlası kucaklıyor. Öte Yandan Henüz görev bitmedi…. Dünyaya ya yeni merhaba diyenler var… Hiç doyum olur mu sana ve dünyanın akıp giden şu tek düze güzelliğine ( 1976 ). Ve şimdi İngiltere’de Kraliçe Elizabeth’in taç giyme töreninde kiralık smokinle bir başka tabloda ve Türkiye’yi kucaklayan bir şair. M. Kemal Yılmaz: “Şöyle arzuyla bir kadın misali / Seni sımsıkı tutup belinden öpmek istiyorum. Biz geçmişiz ama senden, Sen bizden geçemezsin.. ( 1949 ). Ve Mustafa Kemal Yılmaz’a Fahri Profesörlük unvanı veriliyor. O Alçak gönüllü bir insan. Kemal bunu kendisine reklam yapmıyor, bunu bana hiç söylememişti. 

Şair Mustafa Kemal Yılmaz, Çine Ovası’nda sesleniyor bizlere: Umutlar konuşur sabaha kadar / ve çardaklarda kargı ve mayan kokulu düşler başlar / Yaz gecelerinde bir başkadır bizim orası / Sen gel de bir / Nasıl olur Çine Ovası. Mustafa Kemal Yılmaz öğrenci arkadaşlarıyla ( 1936), 1939 ‘da Balıkesir öğretmen okulunda, M. Kemal Yılmaz izci ( 1940 ), M. Kemal Yılmaz öğretmen nihayet Bartın’da öğrencileriyle.( 1941). 

M. Kemal Yılmaz Yedek Subay olduğu günlerde bir kaç asker Ocağında ( 1942 / 1944), Ha da haaa… Adam olacağı yok ya Onun…… Biyo Muallimim deyik gide, Biyo zabitim deyik gideeee. Sarıyerde tığ gibi bir subay yıl 1943. ve nihayet bir şair çıkıyor. Denizin Getirdiği Ölü Asker (şiirler ) kitabıyla Türk şiir evrenine bir merhaba diyor yıl 1949. Kıyıda sıcak kumlarda bir genç adam yatıyor / Çizmeleri temiz, yepyeni sanki hiç savaşmamış gibi…Paris Üniversitesi’nde tahsiline devam ediyor tarih: 1949-1950. Fransızca öğretmeni. Sarı inek bölünmez ki dörde / El kadarcık kıraç tarla / Derman mı olur derde/ Oku bizim oğlan , / Oku kurbanın olam. ( 1965 ). 

Ve nihayet M. Kemal evleniyor, davul ve zurnalar çalınıyor. Vurun davullar vurun / Kapımda oyun havaları Sorun sorun anama, sorun, Alalım mı eve gari… ( 1941). M. Kemal Yılmaz Siyasete atılıyor, Aydın Milletvekili oluyor hem de CHP’den iki dönem. ( 1965 / 1973 ). Daha sonra uzun bir çalışmadan sonra siyaseti bırakıyor. Tümüyle şiiriyle dost oluyor. M. Kemal Yılmaz Emekli olmaya Merhaba diyor. “ Yalan ile doyunduk Siyasetten soyunduk / Bir şiir kalmış bize vefalı / Varıp ol dosta sığındık. Sayın yılmaz bir sözünde: 

“Öğretmenliğin emeklisi olmaz, söz uçar , yazı kalır " diyor... Turist rehberi oluyor ve en az Çanakkale’ye belki 25 kez gidip, geliyor. “ boş duranı Allah sevmez “ diyor. Ve yine bir şiirinde: Kimi seveceğim? Kimi? Öldüreni mi? Öleni mi? Nasıl sevebilirim insanı ezeni, Hazır yiyiciliği, aylak gezeni. ( 1974). M. Kemal Yılmaz okumayı. Yazmayı ve özellikle kitapları çok seviyor: Yayınladığı her kitabının ilk sayfasında muhakkak özel ve italik bir yazı ile şunları yazıyor: 

Kimi çoktan yitmiş 

Kimi eğik, kimi yan yatmış; 

Kiminin kırılmış başı.... 

Kitaplar ise dimdik, hep ayakta,  

Kitaplar, en dayanıklı mezar taşı... 

Mustafa Kemal Yılmaz’ın Kuşadası’nda bir evi vardır. Bu ev ise bir müze gibidir. Kitapları, mektupları, gelen dergi ve gazeteleri, almış olduğu onur belgeleri, plaketleri, belgeleri, kendisine gönderilen onur belgeleri ve fotoğrafları. Bunların ilerde bir müze halinde kalmasını diliyorum. Daha sonra M. Kemal Yılmaz’ın Kitaplarına yer verilmiştir. Onları da yazıyorum: Denizin Getirdiği Ölü Asker, Umurlu Çiçekleri, Toprak Soyu, Yaban Ellerde Kalanlar, Umurlu’dan Çıktık Yola, Umurlu’da Bir Zeytin Ağacı, Aman Analar Ağlamasın, Atatürk Umurlu’da, Hayatı ve Eserleriyle Umurlu’dan M. Kemal Yılmaz ( Hazır: Abdülkadir Güler ) ve Ben Meclisteyken ( Hazır: Mustafa Kademoğlu), gibi kitapları yayınlanmıştır. 

M. Kemal Yılmaz hakkında çocukları torunları, dostları birer yazı kaleme almışlardır. Kızı Nur Demokan, oğlu Hakkı Hasan Yılmaz, yine torunu Seren Demokan, Barış Yılmaz, Alev Demokan, Zeynep Yılmaz, Yeğeni emekli öğretmen Birsel Oğuz, Kızı Aydan Yılmaz, yine torunu Zeynep Yılmaz, yeğeni Aydın Koçaklıoğlu, Bengü Kocaklıoğlu Duran, Barış Koçaklıoğlu torunları Sevgi ve Duygu Yılmaz, Gazeteci Oktay Ekşi’nin yazıları vardır. 

Sevgili M. Kemal Yılmaz ağabeyimizin bizde 90.yaş gününü kutluyor, hürmetle ellerinden öpüyoruz. Daha nice aydınlık ve sağlık dolu günlere diyoruz. Sözlerimi onun güzel ve lirik bir şiiriyle bağlamak istiyorum: 

ŞAKİR EFENDİM 

Çoluk çocuğun gözü yolda 

Paramı kesme,  

Pazar nerdeyse dağılacak 

Beni fazla bekletme,  

İnciri seçen kınalı el,  

Çapaya giden yeni gelin,  

Kocası askerde,  

Ona kem gözle bakma. 

Sarı çizmeli beyim 

O ata ben de bineyim 

Biraz da sen yaşa,  

Ben öleyim. 

Biri yer, biri bakar 

Bundan hiçbir şey çıkmaz,  

Kıyamet, dersen 

Canı isteyince kopar. 

M. Kemal YILMAZ - 1976 

( Umurlu Çiçekleri / Üç Demet Şiir ) 

Aydın Kolalı Matbaası- 2001.s.97 

Not: M.Kemal YILMAZ İçin geniş bilgi: 

Hayatı ve Eserleriyle Umurlu'dan M.Kemal YILMAZ 

Hazır: Abdülkadir GÜLER , Kolalı Matbaası - Aydın 2007.