M a s u m i y e t

/yan yana, ama başka dünyalardaydılar

adam/ tekinsiz bildiği eşikten adımını atmamıştı

tutup da koparılamayandı ondaki sevgi

uzaktan bakar, ağırlığından korkardı/

kaç hecedir ki beni sevmek /ezberleyemediğin

konuşma sen, ben diyeyim

her ağzını açışta alev alıyor söylediğin

yüzün karanlık ayna /bilmelisin

akmayan ırmakta, taş oynamaz yerinden

çok çok bir avuç maviydi esirgediğin

kapılarını tutuyor gizli bir el

alacasında donuklaşıyor karşımdaki suretin

geçmiş, uzak bir liman sanki/ hiç gidilmemiş

hayâl aleminde duran

içimize çekmemişiz/ efsunlu bahar kokusunu

ağaca, suya çiçeğe vurmamış yaz görüntüsü

sevda denizinin, derinlik sarhoşluğuna kapılıp gitmemişiz

al, senin olsun bu kocaman dünya

seni s u s s a da dilim

ebediyen içimde kalacak / bir baldıran zehir a d ı n

her sabah odama dolan

güneşin görkeminde olacak, içimdeki öfke

gönül hep yaralı, hep kederli olsa bile

taze duracak zihnimdeki anısı

ben seni bende bilmiştim

sen nereden bileceksin, ruh derinliğimde duranı

kim görebilir ki, hissedenden başka

taze bir yaşama çiçeklenmek, yıllar alır belki

belki ,yeni bir rüyaya başlanmayacak kadar geç/ti zaman

ama bil ki, kaybedeceğim masumiyetimi

badem ağacı gibi, bir daha aldanmayacağım

(....geçmişin şekillendiremediği iki yüz şimdinin aynasında kayıp...)

5 Haziran 2010

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....