Madalyanın arka yüzü

Biz marka peşinde koşup sadece kendimizi düşünürken ve hayatımızı en iyi şekilde yaşamaya çalışırken bencillik yaptığımızı hiç farkedemiyoruz. Şükretmesini bilmiyoruz. İşte bizim çocuklarımızın, kardeşlerimizin durumu... Bu sözüm, kokteyl partisinde geçirilen boş zamana, barlarda dökülen paralara vb. şeyleri bir nam mış gibi gösteriş yapanlara..

Arkadaşımdan öğrendiğim bir habere çok üzüldüm ve bu yüzden ilk giriş cümleme böyle sitemle ve üzüntüyle başladım. Çocuk esirgeme kurumunun birinde çocukların saçları sıfır düzeyinde traşlıymış. Çünkü çocukları yıkayacak ne bir şampuan nede bir sabun var. Çocukların okula giderken beslenmelerine koyacak bir kuru yiyecekleri bile yok. Bu çocukları bir çoğu terkedilmiş, kalanıda ailesi olan fakat fakir çocuklarmış...
Birazda Irak savaşından kaçarken dağılan ailelerin çocukları.Bu çocukları hayalleri, umutları var. Sadece insan gibi yaşamak... ve ayrıca sevgiye olan ihtiyaçları..
Yorum sizin arkadaşlar...