Madalyanın arka yüzü

Haklısın. Bunu ilk olarak söyledim ki şimdi diyeceklerimden sana katılmadığım sonucunu çıkarma:parayı her zaman güçlü olan dağıtır, kendine yarayanları paralandırır, rahat ve konfor "rüşveti" verir. Çünkü refah insan sorgulamaz. Her sabah fakir bir çocuğun yemeği alınıp onun bahçesindeki köpeğe verilse bile (biraz düşününce esasında bu örneğin bir abartı değil, bir gerçek olduğunu göreceksin) o "görmez", sadece kendi isteklerini göz önüne alır. Yine de kendi parasıyla hayatını zenginleştirenlere çok yüklenmeyelim. O refahı emeğiyle elde etmiş olabilir. Bir kişi sahip olduklarını sanki bir utanca sahipmiş gibi dağıtmak zorunda değil.Ancak ne yapılabilir?Çocuklara emek verecekleri refah bir hayat için baştan bir şans verilebilir. Bu şansı doğuştan elde etmiş olanları hor görmek yerine daha şanssız olanlara nasıl şans yaratılabileceğine odaklanmak sanırım daha tutarlı olacak. Duyarlılığın sayesinde senin gibilerle bu bir gün mümkün olacak. Benim gibiler de belki katkıda bulunur tabi:)

Cevap :

eğer bana katıldığını baştan sölemeseydin başka şey düşünebilirdim ...:))ama teşekkür ederim .şunu söyleyeyimki bunlar bizim çocuklarımız .üzülmekle yetiniyorum sadece..:(  24.01.2008 8:39

İçler acısı o çoçukların şampuanları olsa kaynar suyla haşlamadan yıkayacak bir gönüllü anneleri,hemşireleri var mı ki???. Toplumumuzun en sızlatan yaralarından biri.Duyarlılığınızdan dolayı kutlarım ve duyarlıların çoğalması dileğiyle

Güzel görmüş, güzel özetlemişsin. Yüreğine sağlık.

Bencillik gerek toplumumuzu gerekse dünya ülkelerini sarmış durumda.Çocuk bunlar.Diğer çocuklar gibi oynamak, gülmek en doğal hakları ama bizim için bu kimsesiz ,sevgiye muhtaç çocuklar değilde barda kaç milyarlık şarap içtiğimiz,ya da kaç milyar liralık öğle yemeği yediğimiz çok daha önemli.Bugün umursamadığımız bu çocuklar büyüdüklerinde onlara ne söyleyerek kendi vicdanlarımızı rahatlatabileceğimizi umuyoruz ki? Sevgilerimle