Madam Aspasiya I

Kıbrıs’a gelirken uçağa ilk binişimdi. O zamanlar Adnan Menderes Havalimanı yoktu. Çiğli havalimanı kullanılıyordu. Annem, ağabeyim, kayınpederim, kayınvalidem cümbür cemaat gitmiştik havalimanına. Sürekli uçan bir müşterimiz, kuyrukla, kanat çok sallar, biletini en önden al demişti. İkinci sıradan aldım. Uçak İngiltere’den Türkiye aktarmalı geliyordu. Vedalaşırken ağabeyim saçlarımı karıştırarak;

-Kız bücür bu ne heyecan?
Heyecanım dışarıdan da belli oluyor demek ki.
Saçlarım kıvırcık ya kafam kuş yuvası gibi. Ağabeyimin en sevdiği şey, saçlarımı karıştırmak. Büyüyüp anne olduğumun da farkında değil. Onun gözünde, hala evin en küçüğü olan, ağabeyimin erkek kardeş, özlemini giderdiği, haşarı bücür kızım.

Bisiklete , mobilete binmeyi, ağaç tepelerinde gezmeyi, yaramazlık yapınca, annemin hışmından kurtulmayı, ağabeyimden öğrenmiştim. Ablamdan çok ağabeyimin peşinde dolanırdım.

Son anons yapıldı. Ailemle bir kez daha vedalaştım. Kızım kucağımda X-Ray cihazından geçtim. Uçaktaki yerimi aldım.

Kalbim gümbür gümbür, sesi etraftan duyulacak neredeyse. Fotoğrafla belgeli, kucağımda uyuyan çocuğum. Sımsıkı sarılmışım. Yüzüm boncuk boncuk terli.

Bir saat kırk beş dakika havada kaldık. Pencere kenarında oturuyorum. Camdan dışarı bakmamak, dışarıyı görmemek için başımı çeviriyorum. Yüreğim ağzımda. Kendi seçimimi yapmakta özgürüm ama şu küçücük çocuğun kaderiyle oynamaya ne hakkım var? Uçak kazaları binde bir olur, kurtuluş oranı ise milyonda bir. En küçük sallantıda bağırmamak için yanaklarımın içini kemirmiştim. Şükür; Ben bağırmadan meydana inmişti uçak.

Herkesten daha coşkulu alkışlamıştım kaptan pilotu.

Fotoğraf makinemi yanımdaki yolcuya verip, o mutlu konuş anını belgelemiştim. Aklımdan geçenler fotoğrafta görünüyordu da sırtımın teri üç gün hasta yatmama sebep oldu daha sonra.

Kıbrıs’ta askerlik yapan eşimin yanına gelmiştik 2, 5 yaşındaki kızımla.

Eşimin bağlı olduğu birlikten izin alması, benim çalıştığım yerden iki hafta izin almam ve bu izinlerin tarihlerini çakıştırmamız, büyük sorun olmuş, uçak biletini iki kez değiştirmem gerekmişti.

Onca heyecan ve hasretten sonra nihayet, Ercan Havalimanındaydık.


Narçiçeği