MADIMAK KATLİAMI

Hor baktık mı karıncaya?
Kırdık mı kanadını serçenin?
Vurduk mu karacanın yavrusunu?
Peki ya nasıl kıyarız insana?

“Kör olasın” demiyorum.

“KÖR OLMA DA GÖR BENİ…”

             Hasan Hüseyin Korkmazgil

Suçları neydi gencecik o çocukların?

Saz çalıp, türkü söylemek, acıyı bal eylemek mi???

Karıncaya hor bakmayan,

Serçenin kanadını kırmayan,

Karacanın yavrusunu vurmayan,

Hele insana asla kıymayan o güzel çocuklara nasıl kıydınız?

“Sakın kör olmayın, kör olmayın da görün bizi …”

diyen o dilleri, her biri insan sevgisi ile çoşan o körpecik yürekleri nasıl yakabildiniz siz diri diri? 

Her 2-Temmuz günü sizin adınıza ben utanıyorum insanlığımdan, diri diri yanıyor yüreğim yaktığınız o ateşin sıcağından…

Keşke yaktığınız o ateşte, o karanlık zihniniz bir parça aydınlanabilse, katran karası kalbinize ufacık bir ışık düşebilseydi…

İlle de düşman olacaksanız bir şeylere, şiire, türküye, saza, insana düşman olmak yerine düşman olsaymışsınız ya yüreğinizde nasır bağlamış o öfkeye, o kocaman KİN’e…

Karıncayı bile incitmeyen çocukları diri diri yaktınız siz, her dilde adınız katil, her dinde yeriniz cehennem ve evrenin her köşesinde sonsuza kadar UTANÇ ABİDESİNİZ…