Maestro

çıngıraklı bir deliyim
kendi çığrımdan ürkerim
ebatımla kumaşım farklı
bu yüzden tüm delil yetersizliğim...
......
Masum bir çocuktu
Her çocuk gibi tek beyazdı
Sürekli elimden tutmuştu
Rakı şişesinde balıkken bıraktım ilk,
Gökteki yıldızlardan masa kurduğumda sonra...

Ağladığını nadiren duyardım geceleri çocuk kalbimin
Hazzın son demindeyken yarin koynunda
Bekler görürdüm onu
Bir çizik bakışlarında...

Belki de suç değildi, herşeye sahip ederken bizi
Büyüyünce bir hiç olmak
Benim suçum değildi

Off..her şeyim meydanda, azıcık örtünmeliydi...
Ahmet abimin kalp krizi geçirdiğini öğrendiğimden beri
arar durur oldum çocukluğumu,
kaçmak kurtulmak...
Sonra gördüm ya az önce gülen yüzünü
içim bir şükür etti...

Ama kalbim
ama çocukluğum...
ama gökteki yıldızlar
ya balık...
ya çizik bakışlım
yarin koynu hani...
hani can
can giden hani!