Mahmut Özay'ın şiir hakkındaki görüşleri (7) Abdülkadir Güler

Mahmut Özay, şairden öte öykücüdür. Hem de Ömer Seyfettin ayarında bir öykü yazarıdır. Türk Edebiyatı Coğrafyasında böyle tanınmıştır. Ancak araştırdık, elimize birkaç şiiri de geçti. Güzel, kalıcı, evrensel öykü yazan bir yazar şiir yazmaz m, haydi haydi yazar. Ne var ki; öyküde karar kırmıştır. Öykü yazarı olarak yeğlemiştir belkide.

Mahmut Özay’ın yeğeni M. Kemal Yılmaz’a yazdığı tarihsiz bir mektubu geçti elimize. Bu mektup tahminen 1974’lerde kaleme alınmıştır. Çünki; M. Kemal Yılmaz 1974 yılında kaleme aldığı “ESKİ” başlıklı bir şiirini Mahmut Özay’a gönderiyor. Mahmut Özay’da bu şiirden dolayı M. Kemal Yılmaz’a görüşlerini aşağıdaki şekilde ifade ediyor. Önce adı geçen şiirden bir bölüm sunalım.

ESKİ

Kıymam anılara,

Çocukluk arkadaşlarımın yeri başka.

Köyde toprağa bağlı kalanları

Kararıp, eskiyip tükendi

Gözlerinden tanırım onları.

Giysilerimle dostluğum güçlü, kopmaz,

Eskiciler uğramayın bizim kapıya,

Eskiyince eşya,

Eskiyince insan

Tutup bir kenara mı atmalı.

Eskiciye mi satmalı.

Sen anacığım eskisin,

Siz sevilerim çok uzakta, yaşlı,

Eskiler gün görmüş,

Eskiler ağırbaşlı. (14)

(14)- Kemalist Ülkü Dergisi, Mayıs, 1974

M. Kemal Yılmaz Şubat 1974’de yukarıda adı geçen “Eski” adlı şiirini dayısı Mahmut Özay’a gönderiyor. Mahmut Özay da bunun üzerine bu şiirle ilgili görüşlerini bir mektupla aşağıdaki şekilde belirtmeye çalışıyor.

“Şiirlerinde çok ukalaca laflar ediyorsun. Daha sade, daha rahat konuşmalısın. İlle de « bakın ben ne kadar feylezofum, çok duygulu bir adamım » iddiası var. Okucuya rahatsızlık verir bu.

<ı>Şiirde Tema’nın en vurucu noktaları vardır. Siz hikâye yazmıyorsunuz ki!...Uzun uzun dizelere ne lüzum var? Bir eski pabucu çarığı söyleyin, söyletin. Hayyam felsefesini küçük dörtlükle yazmıştır değil mi? Ben bir eleştirici değilim. Hasbel kader Türkçe Öğretmeni oldum. Kıtlıkta da edebiyat okuttum. Görüşlerimde elbette küt boyum gibi kısacıktır. Gözlerinden öpüyorum.”

<ı>Mahmut Özay

<ı>(İmza)

Bu mektıbun alt kısmında yine Mahmut Özay’ın kısaca bir notu daha vardır:

<ı>“Emine Kandemir’in anketini doldurup, senin bana olan mektubunla birlikte postaladım. Bu akşam için pek rahatım… Uykumda yok…Saat dört oldu, tamam…”

Mahmut Özay’a sunulan M. Kemal Yılmaz’ın bu güzel şiirinin tamamını “UMURLU ÇİÇEKLERİ” (S: 68, 69) adlı kitabından alıntı yaparak birlikte okuyalım :

Soluk defter yaprakları,

Okul bahçesinde çekilmiş hatıra fotoğrafı,

Sinmiş her yana bir anım;

Öğretmenlerim eski,

Öğrencilerim eski,

Çakılmış gönlüme, eski, paslı bir çivile vatanım.

<ı>

Bu yıkık anıt, bu güzel mermer baş,

Yıllanmış sevi toprak, testilerde şarabım

Eski bu Odeon, eski bu çarşı,

Sarhoşluğum eski Afrodisyas’ta,

Yaz gecesi yıldızlara karşı.

Yorgun gayrı tüm çılgımlılarım,

Ne kadar dost ve eskisin sen ey yaşamak…

Şimdi bir ölüm kaldı bize,

Yalnızca bir ölüm

Yeni ve taze. (15, 16)

M. Kemal Yılmaz

(15)- Kemalist Ülkü, Mayıs, 1974.

(16)- Umurlu Çiçekleri, Şiirler, Sayfa : 68/69, 2001, Aydın

ALİ İHSAN’A

Öğrencim Orhan Aksay’a;

Teğmenim!...

Aslan, yiğit delikanlım benim

Ananın, babanın yüreğimi sadece yanan?

Milletçe gözyaşı döktük inan!...

Şeref duydu, bağrına bastı seni bütün vatan,

Teğmenim benim, oğlum, civanım!...

Ali İHSAN’ım,

Yanıyor ılık ılık, yüreğim kabarıyor,

Ferahlığa varıyor

Neşeli, ne güzel senin ki gibi ölüm!... (17)

Mahmut ÖZAY

Not: (17) Öykü yazarı Mahmut Özay, Tire’de öğrencisi olan ve halen Tire’de yaşayan emekli öğretmen Orhan Aksay’a bu şiirini elden vermiştir. Hocamız Orhan Aksay 03.05.2003 akşamı beni Tire’den telefonla arayarak bu şiiri yazdırdı. Ayrıca, Orhan Aksay Mahmut Özay’la ilgili düşüncelerini 20 Haziran 2003 günü bir mektupla (kendi öz geçmişini de ekleyerek) göndermişlerdir. Burada sayın Orhan Aksay’a teşekkürlerimi ve saygılarımı sunuyorum.(*)
-
( * ) Hayatı, Sanatı, Eserleri ve Eserlerinden Seçmeler /
Mahmut Özay- Abdülkadir Güler Aydın-/ 2004.