Mahya ışıkları

Üç ayların başlangıcı, Recep ayı, Şaban ayı derken; en sonunda on bir ayın sultanı Ramazan ayını da karşılamak üzereyiz. Anne ve babalarının dışında, diğer aile büyükleriyle kalanlarımız için Ramazan ayı, şüphesiz daha özel olacak. Büyükanne ve dedelerimizin de bulunduğu iftar sofralarında, onların zamanındaki eski Ramazanlara duyulan özlem, yine bir kez daha kendini hissettirecek.

Yine her akşam sokaklarda işlerinden çıkan insanlar, oruçlarını evlerinde açabilmek için oradan oraya koşuşturmaya başlayacaklar. Ramazan ayının ruhunu yansıtan pide kuyrukları, yine sokakların köşe başlarına kadar uzayacak. Camilerde vaazlar dinlenecek, teravih namazları kılınacak.

Yine toplar patlatılacak, şehrin çeşitli kesimlerinde. Mahya ışıkları yanacak camilerde. Yediden yetmişe, ailenin bütün fertleri; huzurlu bir iftar için, sofranın dört bir tarafında buluşacaklar. Oruçlar açılacak. Evin küçükleri cami ışıklarının yanmasını, yine pencere önlerinde bekleyecekler. Büyüklerine müjdeleyecekler; yine bir iftar vaktinin geldiğini.

Yine ailece yemekler yenecek. İftardan sonra bu defa; sahur vaktinde ailece aynı masanın etrafında buluşulmak üzere sözleşilecek. Ailenin en büyükleri, eski Ramazanlardan bahsedecekler; içlerindeki büyük bir özlemle. Güllaç alacak; sofrada başlayan muhabbetin tadını.

Yemekten sonra çocuklarla beraber dışarı çıkılacak. Eski İstanbul’un Ramazan eğlenceleri, büyümekte olan yeni nesillere anlatılacak. Onların neşesiyle beraber büyükler, eski Ramazanları bir kez daha hatırlayacaklar.

Sahur vakti gelecek; gece uykusunun en tatlı yerinde. Mahallenin davulcusu yine yollara düşecek; yüz haneyi birden sahura kaldırmak için. Yine ezanlar okunacak; imsak vakitlerinde. Ve mahya ışıkları sönecek, böylece.

Aynı davulcu bu kez bütün haneleri gezecek; Ramazan ayının son günlerinde:

“ Ben mahallenizin davulcusuyum.

Otuz gün boyunca sizleri, ben sahura kaldırdım.

İşte; belgem.

Ağabeylerim, Ablalarım; şimdi bahşiş topluyorum.

Artık gönlünüzden ne koparsa…” diyecek; bir o kadar haklı, ama utanarak...

Geçen yıl Ramazan ayında şair Sunay Akın’ın bir televizyon kanalında çok güzel bir programı yayınlanmıştı: MAHYA IŞIKLARI. Şair, Ramazan ayı boyunca her gün iftar vaktinden önce, birbirinden değerli konuklarını ağırlamış; yaşama dair konularla, sohbetlerle gönül penceremizi açmış; âdeta ruhumuzu aydınlatmıştı.

Gönlüne sağlık üstat.

Ramazan ayında Mahya Işıkları kadar aydınlık ve güzel içeriklere sahip programlar izlemek dileğiyle.

Hepinize hayırlı Ramazanlar dilerim.