Maia’ya bir haller oldu!...

Pek sevgili ilgililer… Hani benim gibi, ilk kez köpek yetiştirenler…

Pek sevgili köpek bebeğiniz biraz büyüdü de, size yaşam alanı bırakmıyor da, çilelerden çile mi beğenmiyor da, geri mi versek, kıyabilir miyiz ki diye git geller arası bocalıyorsanız…

Lütfen… Biliyorum bazen çok zor oluyor ama… Lütfen biraz sakin durunuz…

Az biraz daha sabır, ne olur…

İnanın bende sabrımı az zorlamadım!...

Koleje bile gönderdik keratayı…

Biz burada sıcaklardan pişerken, bizim hanımefendi, Foça’da beş yıldızlı tatil köylerine taş çıkartan bir yerde hem tatil yaptı, hem de eğitim aldı…

Gözyaşlarıyla geçirdik, geldikten sonra da sinirden zaman zaman gözyaşlarına büründük…

Kolejden mezun oldu olmasına da, yaşını beklemek gerekti…

Çünkü o hali hazırda yavru bir köpekti…

Kepi ve diploması olsa da…

Yaşını doldurmasına az bir zaman kaldı, sevgili Maia’mız hanım hanımcık bir kızımız olma yolunda istidatlı bir şekilde ilerliyor…

Demem o ki, veterinerler yaşını geçmesini bekleyin derken, bizzat deneyimlemişliğimle, adamlar boşuna konuşmuyorlarmış!...

Hani ola ki, yeterrrrrr…. Diye bağırdığınız bir dönem ise, hani camdan fırlatmak istediğiniz anlar çoksa ise, bütün mobilyalar bu gidişle yenecek dertlerindeyseniz…

Hepsi yenmeden büyüyor bu keratalar…

Zayiat vermemek elde değil elbet, ne terlikler… Ayakkabılar… Birkaç koltuklar…

Ama… Sonunda pek hanım hanımcık oluyorlar… Pek beyefendi…

Az biraz daha sabır ne olur…

Gülgün Karaoğlu

Ekim, 31/07


Fotoğraf düzenleme: Hakan Çağlar