Maneviyat

Sen.

Bir çocuğun kafasını sıvazlayıp;

Işıldayan gözleri ve gülümseyen masum yüzüyle ,

Sen...

Sana bakışını hiç gördün mü?

Görüpte o sıcaklığı yüreğinde hiç hissettin mi?

Yada;

Aç bir insanın bir öğün karnını doyurup onda ki sana bakışını?

O bakışlardaki anlamını.

Hiç sen hisssettin mi?

Yüreğinin derinliklerinden gelen o anlamlı bakışları;

Yüreğinin derinliğinde hissettiğin an...

İşte o zaman esas huzurun, mutluluğun nasıl birşey olduğunu anlarsın...

Ve;

Hepimiz işte o zaman insan olduğumuzu anlarız....

Maneviyattır insana huzur veren... Sevgimle....