Manilerimiz -1

tele vurdum tezene

hevenk astım hezene

alsın başını gitsin

uymayanlar düzene

*

kerpiç evi kat gibi

ağız burun hat gibi

kostak kostak salınır

esahtan avrat gibi

*

sürüye saldım koyunu

seyreyle sen oyunu

seni yâr etmezdim

bilseyidim huyunu

*

sap yığını harman gibi

öğüt verir derman gibi

senin sözün emir mi

padişahtan ferman gibi

*

Mucur’un önü çayır

Arıcak yolu bayır

sana bir teklifim var

ne olur deme hayır

*

hezene hevenk astım

cereye peynir bastım

lafım önünde durma

sana değil ki kastım

*

Mucur’un içi Pazar

Alan satan kaç yazar

mavi boncuk tak da gel

değmesin sana nazar

*

avluda derin kuyu

dibinin serin suyu

sevdiğim kız çok inat

tıpkı anasının huyu

*

keçiden koyun olmaz

sana hiç doyum olmaz

gel ağlatma beni yâr

ciğere oyun olmaz

*

terazinin kefesi

oğlan erkek efesi

meyhaneden gelenin

içki kokar nefesi

*

kara düğme beninde

astar sökük yeninde

sana azık haramdır

ter kokmuyor teninde

*

şu dağın yamacına

dayanamam acına

dönüp bana bakıyor

bir şey söyle bacına

*

bostanında karık var

ayağında çarık var

tövbe varmam ben ona

dudağında yarık var

*

çeten saman sarısı

uçup gitti yarısı

koca buldum gidiyom

sana olsun darısı

*muzaffer yıldırım

Not:

Bu maniler, içinde yaşadığım toplumun

örf adet ve geleneklerinden esinlenerek tarafımdan yazılmıştır.