Manolyadaki yeşil

Gözlerim alıkoydu dünyada ki selviyi,

Hayallerimi boğuk bir rüzgar kaplarken ,

Rüya görmek için yalvaran bir hediye çocuğun,

Kendisiyim ben,

Vedalara alışık leylak gölgesinde ,

Seyrederken mavinin kızıllığı,

Ağardı şaçlarım meramımı kaybettim,

Takatim yarısında,

Ricalarım yanık bir ses,

Uykularım korkutucu,

Sezdiğim en güzel koku,

Tutuldu firarda ki aklım seninle,

Bir neden kaybolsa şimdi gitmene,

Zerafetimi öldürür her bir adım,

Ellerim yalnız kalkıştı göğe,

Nezaketimi yitirir yalnızlık her sessizlikte,

Ederim kalır mi incilerim dökülürken,

Sanırsam yetemem kendime hayal edemem,

Umutsuzca bertaraf edemem,

Ben kendisiyim çocukluğum.