Mantığın çakışması...

Zaman mı yıprattı bizi sevgilim?

Umulmaz dertler mi kaldı şimdi bana?

Her hüzünde gözyaşları gizliymiş,

Bir sonbahar sabahına yalnız uyanmak cabası

Geçen günler gelmiyor ki hiç geri.

Hasretinden oldum ben divane, deli

Hangi gökyüzünden yağar yağmur, gök seli,

İzmir mi desem, İstanbul mu? Bilmem ki.

Git derken dillerimden bir hece

Kal diyordu yüreğimden bir raşe

Hiç bir şeyi dinlemez ki mantığım

Yine de ben sensizliğime ağlarım

Geri geldin…

Sevinç benim!

Aşk benim!

Sen benimsin!

Ben senin!