Martı – Richard Bach

Martı Jonathan Livingstone – Richard Bach

Martı’yı ilk kez okuduğumda lisedeydim. O zamanlar Martı okumak ayrıcalıktı, etrafımda hemen herkes okumuştu, bir kere daha okumuştu!

Bilmem nedendir, Martı’yı tekrar okumaya karar verdim ve bu küçücük kitabı yine bir oturuşta bitirdim. Yıllar önce kitabın dili böylesine basit gelmemişti. Bu okuyuşumda adeta çocukça bir dille yazılmış olduğuna tanık oldum. Dil ve anlatım ne olursa olsun martı metaforunun etrafında dönen mesajlar hem çok hem de anlamlı. Örneğin farklılıklarımızın farkına varmamız; neyi nasıl öğrendiğimiz; kendimize ne zaman ve ne kadar güvendiğimiz; özgürlük anlayışımız; din; öteki dinleri algılayışımız; varoluşun anlamı; yaşantının sadece yemek, çalışmak ve uyumaktan ibaret olmadığı; varoluş amacını bulup peşinden gitmenin gerekliliği… Ve bu liste uzar gider..

Kitabın ana mesajı önceden de şimdi de; “mükemmel olmak için limitlerimizi zorlamalıyız” şeklinde. Eskisinden farklı olarak şimdi gördüğüm şey ise; insanın insanı nasıl etkilediği. Hangi yaşta ve mevkide olursak olalım birbirimizde yeni mesajlar bulabileceğimiz ve farklı düşünmeye başlayabileceğimiz ve devamında oluşabilecek sevgi… Daha önce açığa çıkmamış yeteneklerimizin olduğunu görmenin ve sınırları zorlamanın verdiği özgürlük ve mutluluk.

Kitap eski ama verdiği mesaj hiç eskimeyecek türden. Hepimiz farklıyız ama aslında hepimiz mükemmeliz; önemli olan varoluş amacını keşfedip o doğrultuda sınırları zorlamaktır.

<ı>“Cehaletimizi kırabiliriz, becerilerimizi, yeteneklerimizi ve zekamızı kullanarak kendimizi bulabiliriz, kendimiz olabiliriz. En önemlisi, özgür olabiliriz. Uçmayı ö<ı>ğ<ı>renebiliriz!”