- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 396
Martı çığlıklarına astım yüzümü…

...
Martı çığlıklarına astım yüzümü
Kalktığım sabahlara küfrettim doyasıya
Ellerinden tuttum güneşi
Üşüdü güneş
Doğduğum gecenin sabahına
Bir kadının koynunda girdim
Teninde tükettim
Çeyrek asırlık ömrümü
Arttım ayaklarımdan başlayarak
Ve parmak uçlarımdan üşüyerek
Belki kızacaksın bana ama
Seni düşündüm
Kestane şekeri aldım şekerlemeciden
Cebime doldurdum
Kusmuklarını kaderinin
Gün boyu uyudum
Yatağıma iliştirdim bedenimi
Kâbus koktu odam
Ağladım hıçkırarak
Yastığımı yumrukladım sonra
Sesler düştü saçlarıma
Bıraktım işte
Çetelesini tuttuğum yarınları
Korkmuyorum hiç
Hah hay…
Zehirleniyorum…
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Artık ne martılar taşıyabiliyorlar beni, ne de ben kendimi... unutmanın yollarını ararken daha çok saplandığım sen, saçlarıma, yüzüme, dudaklarıma çarpıp çarpıp, beynimin içinde yaralar açıyorsun. Beyinde de yara olur mu deme, düşüncelerim bile kanıyorsa ya da durup durup adını haykırıyorsa her kıvrım, her zerre; söyle bu yara değil mi? belki de hasret, belki unutamamaktı adı. ben karıştırıyorum. hadi bir isim ver bende bıraktığın ize ya da gelip sil elindeki neşterle; kazıya kazıya sök izlerini...
Burcu Ege 11.01.2009 10:59- Cevap :
- Seni yaşattığım her zerreme kezzap döktüm... 14.01.2009 7:10
Martılar çığlık çığlığa uçuşurken yatağımızın üzerinde, sen benim tenimde çeyrek asırlık ömrünü temize çekiyordun. her cümle sonuna koyduğun nokta, bedenimde düğüm üzerine düğüm atıyordu. telaşlıydın, hissediyor; hissettikçe üzülüyordum. oysa tenim bütün bir asır boyunca örtebilecekti seni, sen temize çektiğin çeyrek asırı alıp, bir martının kanadıyla uçup gittin. bir tek yüzün kaldı aynada, bir de gözüm...
Burcu Ege 10.01.2009 16:07- Cevap :
- Temize çekilmiş ömrüm olmadı benim. Tanrının laneti sardı ruhumu. Bir düşebilseydin gölgeme. Nice intiharlara kapı aralardın. Beni de peşinden sürükleyerek. Seve seve düşerdim saçlarına ben de. Duduklarına fısıldardım masalımı. Gözlerine kurduğum darağaçlarına asardım gözlerimi. Ağlardım. Tenine akan her gözyaşında sızarım acılarına. Ama sen kırmızı pabuçlarını giydin. Ve geceyi kovdun kapından. Şimdi martılar seni topluyor ellerimden, gözlerimden, dudaklarımdan ve yanaklarımdan.... 11.01.2009 4:57
Elbet bir gün zehir de pusar.
Ayrıntıda gezinmek 11.12.2008 15:42- Cevap :
- aaaaaaa. Sen neden böyle oldun? Ne bu bıkkınlık, umutsuzluk? 12.12.2008 7:17
astım yüzümü/Kalktığım sabahlara küfrettim doyasıya/Elini tuttum güneşin/üşüdü güneş......İmge yüklü,anlamlı.Ellerimizi güneş bile ısıtamıyor.Soğuyor, soğutuyoruz!....Yüreğine sağlık.
zirve özden özpınar 11.12.2008 12:17- Cevap :
- Teşekkür ederim. Evet üşüyen bir ömrü yaşamak. Ve güneşe rağmen... Sevgiler... 12.12.2008 7:18