Masal bitti, masal kahramanın da öldü!

’’Herhangi bir geminin limandan ayrilmasina bile aglar oldum
Sonra aksamlarin gelisi gündüzlerin vedasi üzdü beni
Sayende yasadigima bile efkârlaniyorum
Artik gerisini sen düsün…
Ceyhun Yilmaz’


Hangi misralara kondurmaliyim seni/sahiplenmen için beni?
Yâda hangi bugulu cama yazayim da yok olsun
Bu içimdeki senli sebepli firtina?

Gidiyorum sensiz zamansiz karanliklara,
Agliyorum hiçkiriklarimin sesleri kaybolmus…
Esip durdun iklimlerimde…
Simdi
Sen mi gittin yoksa ben mi kaçtim senden anlayamadim
Ama simdi olmaktan korktugum yerdeyim
Yani diplerdeyim…

Hani diyor ya Ceyhun Yilmaz ‘Adam demesinler bana sensiz’
Söylesene ben neyim simdi sensiz?

Artik ne kadar keder dolu sarki varsa hepsi benim içimde,
Senden sonra kur/amadigim/dugum hayatta yasamak için…
Artik ne kadar yagmur varsa içimde,
Senden sonra sessiz, sessiz aglamak için…
Artik ne kadar sensizlik varsa hepsi içimde…
Haberin var mi yoksa haber göndereyim mi?

’’Üzerine yatamadigimiz bir yatak gibi kaldi askimiz
Ne denir ki bu aska...
Çarsafi bozulmayan bir sevdamiz var simdi!
Ceyhun Yilmaz’’

Oysa ben raziydim her sabah yok ettigin ruhunu ilaç olmaya
Biliyordum çünkü senin gülen gözlerin iklimlerime günesti
Ve ben biliyordum gülen gözlerin olmadan günessizdim.
Ne zamandir günes ne yönden doguyor bilmiyorum?
Batidan mi?
Dogudan mi?
Yoksa günesi de mi (ç) aldin sebepsiz giderken?

Ne tuhaf!
Sana gelirken ömrümün kestirme yollarini kullaniyordum
Gözlerinin dönemeçlerinde soluklaniyordum
Dudaklarinda günesin batisini seyrediyordum
Oysa simdi…

‘’beni sorma sevgisiz sokagin sakinlerine
bilmezler içine atilarak büyütülen kayip âsiklarin adreslerini
Ceyhun Yilmaz’’

Simdi sorma bana nasil oldugumu
Seni gözlerimde sakladigimdan beri
Gözlerimi açmaya korkuyorum
Hayatimda oldugu gibi
Ya gözlerimden de gidersen?

Özledim seni…
Anlayabiliyor musun bunu?
Saçma sapan bir sevdadayim
Yüregim yine hoyrat,
Yüregim yine suskun.
Gölgemi kaybettim ömür yolunda
Sokagim isiksiz.

Köse baslarinda bekleyenim yok artik.
Kapimi çalan bir umudum yok.
Ben yine sevdanin yoklugundayim.

Yeminlerim azili bir hirsiz
Benden seni çalan…
Gece kapimda,
Çaresizlik 12’yi vuruyor
Kalbimde yine sen…
Eskisinden daha aci vererek,
Eskisinden daha kanayarak,
Eskisinden daha da eskiyerek…

‘’Bir sensizlik ki sorma
Neyi sevsem sana acikiyorum
Yastiga yorgana sarilmadan uyumaz oldum
Seni sevmek yetti artik unutmaya acikiyorum
Ceyhun Yilmaz’’

15.03.2008(23.23)(yagmur)
Ben nerde oldugumu biliyor muyum?
Bana hangi sokakta oldugunu soruyorsun!
Masal bitti, masal kahramanin da öldü!