Masal bu ya!

Çok çok eskiden, dünya atmosferi içinde cennet tanımına çok benzeyen bir ülke varmış!

Balta girmemiş bu ülke’yi evcilleşmemiş hayvanlar, geniş yapraklı ağaçlar karakterize eder, her cins ağaç bir taraftan yapraklarını döker, diğer taraftan yeni yaprak sürer ve dört mevsim yeşil kalırmış!

Bu yüzden bu ormanlara daima “yeşil ormanlar” da denilirmiş!

Çok kesif bir bitki örtüsüne sahip olan Ülke’de güneş ışınları ağaç dallarında asılı kalır, güneş toprağı öpemez,  toprak da gün ışığına hasret yaşarmış.

Her türlü orman ağacının özgürce doğup büyüdüğü bu toprakta her türden vahşi mahlûkat yaşar ve ömür tüketirmiş.

Aslan, Kaplan, Kurt, Çakal, Sırtlan gibi et obur olan yanında; Fil, Deve, Zebra, Gergedan, Yaban eşeği ve Ceylan gibi ot obur ekseriyeti sağlarmış.

Maymunlar, Şebekler ve Sincaplar ağaçların dallarında cirit atar, bataklıklarda Timsah yüzermiş.

Gökyüzünde şahin, kartal, atmaca uçar, sülün, güvercin, kanat çırpar, kınalı keklikler ötermiş.

Hep miş, mış bu toprağın masalı olmuş!

Bu yeşil ülkenin kurucusu ve ilk Kralı çok güçlü, çok akıllı bir Aslan’mış!

Öyle bir Aslan ki baktığı zaman bir asır sonrasını görür,  ne zaman ne olacağını sezer, söylevini, konuşmalarını ona göre hazırlar ve geleceğe ışık tutarmış.

Gel zaman git zaman her canlı gibi, o Aslan'ın da yaşam ışığı bitmiş!

Bedeni toprak olurken ruhu boyut değiştirip, gökyüzüne uçmuş.

O gittikten sonra onun yerine de aslanlar gelmiş, koltuğuna oturmuş, ormandaki halkına hizmet etmeye çalışmış, amma gelenlerin hiç birisi O’nun koltuğunu hakkıyla dolduramamış.

Koltuklarını dolduramayan yeteneksiz aslanların döneminde yetişen bir maymun, Aslan’ın bıraktığı boşluğu görmüş ve yerine göz koymuş! Kendi kendine  demiş ki neden hep aslan Kral oluyor? Benim Aslan’dan ne eksiğim var?  

Aslan krallık yapabiliyorsa ben de yaparım demiş ve kendine omuz verecek başka bir ülkenin Kralına gidip yardım etmesi için yalvarmış.

Okyanus ötesindeki birkaç yüz yıllık ormanın kıralı Kaplan, zaten Kralı Aslan olan Ülkelere gıcıkmış.

O hep kendine bağlı, yeri geldiğinde kul köle olacak, canını istediğinde boynunu uzatacak Şempanzeleri kral görmek istiyormuş.

Kral olmak isteyen maymun’a seni Kral yaparım ama iplerin benim elimde olur.

Ben ne zaman ne çalarsam sen onu oynarsın!

Kendi kendine çalmak, kendi kendine oynamak yok demiş!

Şartlarımı kabul edersen seni kral ilan ederim, sen de kral olursun deyivermiş.

Deyiş o deyiş!

Maymun’un istediği bir gözken o iki gözü birden vaat etmiş.

Maymun da bu teklife balıklama dalmış, susuz içmiş!

Yeşil mümbit ormanın kralı şimdi o maymunmuş…

Ne zaman ağzını açsa Orman içindeki  (Meşe, Çam, Köknar, Gürgen, Ladin, Kestane vs) ağaçları sayıyor ağaçlar arasına nifak tohumları ekiyormuş.

Aslan ve sülalesini kedileştirmek için, çakallarla işbirliği de yapıyormuş.  

Tilkileri, Sırtlanları vezir atamış, yardımcı seçmiş.

Ülkeyi Dev’lerin işgalinden kurtaran ve kendi kendini yönetme fırsatı veren Aslan’ın adını anmaz,  anılmasını da istemezmiş.

Masal bu ya, duydum ki gök delinmiş, yere 3 aslan inmiş! Kral Maymun, korkusundan kaçacak delik arıyormuş!