Masal kelebek

Misafirliğin en makbulü

Kısa olanı…

Sıcacık bir anlayışa

Az da dem

Bekletme kapı önünde ayakkablarını

Haydi kadem…

Hay Allah…

İnatçı bir korkuyu kucaklar gibi

Bu mor yalnızlık

Saman arasına saklı kış armudu

Pencereler bakar kör

Kapılar tokmak…

İyiyim…iyi…

Bakmazsam gözlerine…

Eski bir gömüt tarlası duvar

Küçük büyük çerçeveli

Yerler minder döşeli…

Gözlerim gidip gidip geliyor

Kapıya yamacıma

Savruluyor sözsüz öfkem…

Yum şimdi sözlerini

Işık sinik

Söz akşamdan kalma…

Hay Allah benmişim meğer

Aymazlar sofrasında tek

Zil zurna…

Ondanmış melül mahzun bakışım…

Ben şimdi bu toprak kaymasının ortasında

Bir çift göz

Evet benzemiyor hiç

Yıldız kaymasına…

Şansa bak…

Çok şeymiş gibi hal hatırları

Sordular…

Çok şeymiş gibi oturmaları

Kuruldular…

Döktüler kanatlarımın tozunu

Savurdular havaya…

Ben ne konuşan kanatlı böcekmişim

Yara yara nehirleri

Köpürdete köpürdete geçermişim

Işıkları severmişim

Öldüresiye

Ölesiye yaşamayı…

Ben neymişim yontularda kabar kabar

Nerden gelirmiş benim rengim

Hadi bana ağıt yak

Dağıldı kanatlarım

Yoruldum düşüyorum

Yoruldum üşüyorum

Yoruldum yıldızlar ört

Gökyüzüme…