Masuleh - Yeşillikler Arasında Bir Köy

Önceki Bölüm: Tahran - İran'a Giriş...

Rehber Ali, Rasht'a otobüs bulmanın sorun olmayacağını o yüzden öndeden bilet almaya gerek olmadığını söylemişti. Ben de bunun üzerine gece yarısına doğru bir taksiye atlayarak otogara gittim. Taksi şoförü İran-Irak savaşında kimyasal saldırıya maruz kalmış bir amcaydı. Günde 200.000 Riyal kazanacak kadar çalışıp bırakıyorum dedi. Vücudundaki problemler yüzünden fazlasını kaldıramıyormuş. İran'da her yerde Irak'la olan savaş sırasında hayatını kaybetmiş insanların tabelalara çizilmişresimlerine, mezarlarına rastlamak mümkün.

Bir ara kamyon şoförlüğü yapmış ve bu yüzden İran'ın her tarafını dolaşmış.Tabi bütün bunları ben Farsça bildiğim için değil o Türkçe bildiği için öğrenebildim:) Bir ara, tam ne olduğunu anlamadığım bir parayı ödememek için hapse düşmüş. Kaldığı koğuşta bir de Türk varmış, ondan öğrenmiş. İsmini de söylemişti ama hatırlamıyorum şimdi...

Otogarın oraya geldiğimizde bir otobüs kapıdan çıkmak üzereydi. Hemen onu durdurup nereye gittiğini sordu. Rasht olunca apar topar inip otobüse bindim. Firdevsi Meydanı - otagar taksiyle 45.000 Riyal, 5-6 saatlik Tahran-Rasht otobüsü 40.000 Riyal:) Otobüsler çok ucuz, durumları isefarklı olabiliyor. Düzgün olanlar da var, biraz döküntü olanlar da. Benim gördüklerimin en iyisi bile bizim standart otobüs şirketlerinin arabaları gibi değil tabi.

Otobüslerle ilgili bir uyarı yapmakta fayda var. Kalkış saati belli olan, yazıhaneden bilet alıp bindiklerinizde sorun yok ama ekstradan bekleyenler veya benim bindiğim gibi olanlar müşteri almak için bekleyebiliyor ya da otogarın etrafını defalarca dönebiliyor. Rasht otobüsü yaklaşık 1 saat süresince, sanırım 4-5 defa bu şekilde dönerek yolcu aldı:)

Bu arada zaman kısıtlı olunca gündüzleri yolda geçirmemek için bu gece yolculuklarından 3 tane yapmak zorunda kaldım. Neyse ki yolda uyumakla ilgili bir derdim yok. Ortaokul-lise yıllarında hentbol takımı olarak okulun 1950 küsür model Ford minibüsüyle memleketin her köşesine yaptığımız yolculuklardan kalan bir alışkanlık. Bir yerde oturabiliyorsan, uyuyabilirsin de:)

Tahran'da epey sıcak bir hava vardı ama gece bir ara uyandığımda yağmurda ilerlediğimizi gördüm. Kuzeyin özelliği de bu, yağmur:) Sabah Rasht'a geldiğimizde yağmur yoktu ama önceden yağdığı belliydi. Otobüsün bizi indirdiği yerde oldukça büyük bir cami vardı ama içini göremedim çünkü kapısı kapalıydı. Gördüğüm kadarıyla İran'da camiler namaz vakti dışında kapalı. Tarihi olanlar sabah 9:00-9:30 gibi açılıyor. Sabah namazı kılınıyorsa da da açılıp geri kapanıyor.

Eğer kendiniz taksi tutmuyorsanız Rasht'tan Masuleh'e gitmek için önce Fuman'a gitmek gerekiyor. Oradan da Masuleh'e dolmuşlar var. Ben bari Rasht'ın merkezini de göreyim diyerek önce ana meydana gittim. Rasht Gilan / Geylan eyaletinin başkenti. Ana meydanda tarihi belediye binası ve Mirza Küçük Han 'ın heykeli göze çarpıyor.

Rasht'tan Fuman'a gelen taksi dolmuşlar sizi merkezde indiriyor. Masuleh dolmuşlarına ulaşmak için biraz yürümeniz ya da bir taksiye atlamanız lazım.25 kilometre civarındaki Fuman Masuleh yolu oldukça manzaralı, güzel bir yol. Etraf yemyeşil. Karadeniz gibi demek yanlış olmaz. Bir ara dolmuş şoförünün ağzından "bedava dünya" gibi bir laf çıktı. Sanırım en azından oralarda böyle bir deyim yerleşmiş:)

Masuleh dik bir yamaçta birbirinin üstüne binmiş, toprak sıvalı evlerle dolu bir köy. Oldukça iyi korunmuş.1000 yıllık bir geçmişi olduğu söyleniyor. Vadinin dibinden akan bir dere var. Üst taraftaki köprünün orada bir müze ve merkezinde de çeşitli şeylerin satıldığı bir pazar var. Ben kalmadım ama kalmak için bir iki otelin yanısıra kiralık evler bulmak mümkünmüş.

Müzede eski alet edavatlar, giysiler, çeşitli eşyalar gibi şeyler var. Ayrıca posterler, ufak örme bebekler, fotoğraf ve belgesel içeren CD/DVD gibi şeyler de satılıyor. Müzeyle ilgilenen gençle sohbetimiz sırasında Türkçeyle ortak pek çok kelime bularak epey eğlendik. Zaten biraz zorlasak anlayacak gibiyiz Farsça'yı:)

Masuleh'de gelenlere satmak üzere örgü el işlerinin yanısıra reçeller, turşular ve susamlı bir tatlı gibi şeyler var. Susamı kavurup, bal veya şekerle birbirine yapışmasını sağlamışlar.Köyün içinde ve pazarda ilerlerken görebilirsiniz. Ayrıca teyzeler de sizi çağırıp ördükleri şeyleri pazarlayabilirler:)

Ben Masuleh'te 2-3 saat kadar kaldım. Biraz etrafı dolaştım, oturup manzarayı seyrettim, fotoğraf çektim ve yine Fuman üzerinden Rasht'a geri geldim. Bu arada Fuman da cevizli bir hamur işiyle ünlü. Fırınlarda, pastanelerde içinde ceviz ezmesi, tarçın ve şeker karışımı olan kurabiyemsi şeylerden bol bol satılıyor. Aslında bunların daha büyük boyutta olanlarından Tahran'da Tajrish Meydanı'nın oradaki çarşıda da görmüştüm.Oradakiler oldukça büyük olduğu için 4'e bölerek satıyorlardı...

Rasht'tan sonraki durak Kazvin/Qazvin... Şehirler arası mesafeler çok uzak değilse mutlaka taksi dolmuşlar da çalışıyor. Bunlar otobüslere göre daha hızlı, daha sık, doldukça kalkıyorlar, sona kalıp da arka koltuğun ortasına düşmezseniz de daha rahatlar. Fiyatları otobüsün 3 katı filan oluyor. Örneğin Rasht-Kazvin 45.000 riyaldi. Ben de Gazvin için böyle bir taksi dolmuşa atladım, pek neşeli şoförümüz sayesinde eğlenceli bir yolculuk oldu....

Sonraki Bölüm: İsfahan - Nefs-i Cihan