Masum gidişlerin hesabını kim verecek?

Sıkılmış bir gecede sarılmaya çalıştım uykuma. Yine gece tuttu da beni bir sen tutamadın. Aklımda yine boyum kadar düşlerin. Ve ben yine her heceme ‘sen’ ile başladım.

Sanki sonradan tatlandırıcı atılmış gibi anlamsız bir hayat sürüyorum senden sonra. Mevsimler birbirine girdi. Herkes küresel ısınma diyor. Oysa kimse bilmiyor senin gidişine küsmüştü mevsimler.

Bazı şeyler çok canımı yakıyor. Kimseye anlatamıyorum kimsesizliğimi. Kimseye duyuramıyorum sessiz çığlıklarımı. Canımın acısının sebebi uzak yollar, uzak düşler, kimse bilmiyor. Her gidişte bir sen kalıyor içimde. Bir sen, bir sen daha… Ve çoğalarak gidiyorsun çözümsüz soruların ile.

Ben arkada bıraktığın uçurumlara köprü kurdukça sen bir uçurum daha açıyorsun yüreğime. Anlamayacağım ben kurdukça senin yıkmanı. Anladığım anda biliyorum ki yüreğimi kaybedeceğim çocuksuzluğumla.
Ne kadar gidersen git umurumda değil. Çünkü benden hiç gitmiyorsun ki. Ben de hiç bitmeyeceksin ki. Her gidişin sanki başkasına ait. O gidiyor ve sen içimde kalıyorsun sanki. Çoğalıyorsun, çoğalıyorsun…
Ve şunu bil ki sen gidince ben de son bulmuyorsun
Ve sen gidince ayak seslerin yollara ait olsa da
Sen bana ait kalıyorsun…
15.06.2007(SıdıkaEren)
Masum gidişlerin hesabını kim verecek?!