Matematik öğretmenin oğlu

-Baba dedim, sana ihtiyacım var. İzmir’de burun ile ilgili bir konuşma yapacağım, matematik bilgine ihtiyacım var dedim.

-Oğlum delimisin ben ne anlarım.

-Baba, vallahi anlarsın, bir dinle bak

-Burnun ucunda iki kıkırdak var. Bak buradan başlıyor, şurada bitiyor. Bunların ikisini de bir vektör olarak kabul edelim.

            Babam biraz baktı sonra, balkona çıktı. Konsantre olması için sigara içmesi lazım. Eski hocalardan. Babam gördüğüm en güçlü adam. Tabi babam olduğu için bana öyle geliyor da olabilir.

             2003 yılında babam, kahvede oturuyor, Nefes alırken su sesi duyuyor. Garip geliyor ve doktora gidiyor.  Yüksek tansiyon için takip eden doktor abimiz Mehmet Kanadaşı’nın yanına gidiyor. Hem de belediye otobüsüyle.  Çünkü sadece ses duymuş, bir şey yok. Dosdoğru yoğun bakıma alıyorlar. Akciğer ödemine girmiş. Apar topar Adana ya gidiyorum, Babam: benim bir şeyim yok niye girdim buraya diyor. Akciğer ödemi, kalp yetmezliğinin son aşamasıdır. İnsan kendi kanının suyu ile boğulur. O yüzden güçlü diyorum. 2 defa kalp krizi geçirmiş hiç duymamış bile. Doktor, doktor gezdik nerede yatıyor dedi arkadaşım. Burada, dedim benimle 6 kat çıktı. 5 yıllık yaşam istatistiği %50 dediler ameliyat edecek damar yokmuş. Sigara sakın içmesin dendi. Babam hiç bırakmadı tabi. Benim bir şeyim yok dedi.

            Bu olayların üzerinde 7 yıl geçmişti. Sigarasını bitirdi geldi. Ben burada milimetrik kağıda bir burun çizdim. Üzerine kıkırdakları gösterdim. Vektörlerini belirledim. Milimetrik kağıttan, şerit kesip, toplu iğne ile kıkırdakların bağlı olduğu yerlere toplu iğne ile sabitledim.

-Abim delisiniz siz dedi gitti.

-Babam da benim heyecanımla ilgileniyor tabi. Hocama bir şey sordum yardım etmeli tabi.

            Babam Ortaokul matemetik öğretmeniydi.  3 kardeşte aynı okula gitmiştik.. Çok iyi bir matematik öğretmeniydi ama bizim hiç dersimize hiç girmedi. Özellikle girmedi. İngilizce seçmeli ders olmuştu. O yıl İngilizce dersimize girmişti. Evde beraber İngilizce çalışıyorduk. Okulda asla baba diyemezdik. Nasıl bir görgü, hayat bakışı aman allahım. Babam, gittiğim okulda çok büyük hoca,  bütün hocalar, Kemal Abi diyor. Çünkü herkesin abisi. Beden eğitimi hocasını kumar masasından kaldırmış, edebiyatçı ile  pazarda deterjan satmışlar. Nasıl torpilliyim bilseniz. Mesela bir torpilimi anlatayım.

-Baba saçım uzunmuş, beni kontrolde ayırdılar, yarın böyle gelmeyin okula almayız dedi, müdür

-Oğlum, saçın iyi

-Baba ayırdılar vallahi bak, para ver kestireyim!

-Oğlum saçın iyi gerek yok!

Ne diyeyim. Müdür öyle diyor Babam yollamıyor peki. Ertesi gün okulda saç kontrolü var. Sırayla okula giriyoruz. İki hoca var kontrol yapan. İkinci babam. O günü hiç unutmuyorum, hava kaç derece onu bile söylerim. Bir çocuk için çok önemli demek ki. Sıra bana geliyor artık nefesimi tutuyorum. İlk hocayı geçsem yırtacağım. Yaklaştım ve geçtim. Nasıl rahatladım. Babam ilk hocadan 4 m uzakta. Babam haklı çıktı beni bu sefer ayırmadılar. Küçük bir göz teması, okulda yüzüne bakmaya korkuyoruz. Babamın önünden geçip gideceğim, babam omuzumdan tuttu,

-Geç şu tarafa dedi ve beni ayırdı.

Müdürden dünyanın hakaretini yedikten sonra bizi eve yollandık. Eve gidene kadar ağladım.

-Baba nasıl ya .....nasıl...

-Senin gibileri ayırıyorlardı seni geçiremezdim dedi.

Bu olayı kaç yıl sinirlenerek hatırladım şimdi gururla anlatıyorum. Kendi çocuğuna torpil geçti diyeceğine, babamı vur daha iyi.

-Bak baba, bu x olsun bu y. Babam pür dikkat dinliyor.

-Y 1 mm kısalınca X 1mm uzuyor. Şu noktalar sabit.  X+Y sabit. Bu denklemi hangi modelle açıklarız?

-Oğlum bu elips dedi. İki ayrı odağa uzaklıklarının toplamı sabit olan noktaların oluşturduğu kapalı eğriye, elips denir.

-Tamam işte baba, şimdi her mm başına kaç derece açısal değişim olur?

-Tamam oğlum benden bu kadar, abin sana yardım etsin, mühendis daha iyi bilir O.

-Ya baba ya…. Tamam ya, ben açı ölçerle ölçerim,öf ya

Elipsin, karmaşık iki karaköklü formula ile 70 hastalık analiz yapıp, elde ettiğimiz logaritmik sonuçları önce İzmirde, Haziran 2012 de Vencover ASAPS toplantısında anlattık.

5 yıldır beklediğim telefon 3 mart 2012  de geldi. Babamın araba kullanırken kalbi durmuş, 112 gelmiş, tekrar çalıştırmışlar. Dağ gibi güçlü babam, dağ gibi, kendi başına, tertemiz ölecekti. 1 ay yoğun bakımda, bizi alıştırmak için yaşadı.

            Aslan Babamın anısına yazdığım rinoplasti tıp kitabım ise son aşamaya geldi.  Babamla anılarımı tazelemek baya iyi geldi. Yüzüm sırılsıklam ama çok keyifliyim. Bu gece rüyamda, tekrar sohbet ederim artık. 

-Bak baba kitap bitti, elipsi de anlatıyorum kitapta.

-Bak kerataya…  

Barış Çakır

www.bariscakir.com

twitter: @cerrahisanati