Matematik sevilmez mi?

Merhaba,

Yazmaya başladığımdan beri hep kendimden bahsettim. Gayet tabii kendi tecrübelerim en iyi bildiklerim.

Bu günki konu daha ilginç...

İlk okulda şehrin en pahalı ve sıkı okulunda okudum. Daha 1970 lerin başında ikinci sınıfta test çözmeye başlanıyordu. Biz mezun olduğumuzda o yıllarda Milliyet Gazetesinin düzenlediği ilk okullar arası bir bilgi yarışması vardı. Galiba son yıllarda yapılmıyor. Bizim okulun mezunları çok ciddi başarılar alıyordu ve bu bizi çok gurulandırıyordu. O yaştaki çocuk başka neyle uğraşırki o yıllarda?

Verilen her matematik problemi verilen, istenen gidiş yolu ve sonuç yazılarak yapılmak zorundaydı.... Bu farkettirmeden bizi doğru düşünmeye ve problemden korkmamaya , en sonunda da başarıya ulaştırıyordu. Hayatımda üniversiteye kadar karnemde zayıf gelmedi. Beşten şaşma altıyı aşma....

Daha sonra üniversite sakız gibi uzadı ama kendimce sebeplerim var.

Bu eğitim şekiyle matematikten hep zevk aldım , özellikle geometri.

Geldik bu günlere oturdığumuz apartman görevlisini hiperaktif ve zor öğrenen illkokul üçe giden bir kızı var. Adı lazım değil... Matematiği de yok gibi. Ben her akşam onunla iki saat ders çalışmaya başladım .Ö nce çarpım tablosu sonra aynı problemi bıkmadan usanmadan tekrarlaya tekrarlaya çözerek ufaklığı bomba gibi yetiştirdim. İlk okuldaki eğitimin aynısı ve başarı geldi. Yıl sonunda karnesinde matematik pekiyi. Biz onsekiz daireli bir apartımanda oturuyoruz ve bir Allhın kulu da bu kızcağızla ilgilenmiyor... Aslında sosyal sorumluluk bireysel olarak hepimizde olmalı ve en yakın çevremize faydamız olmalı.